"WM" napisał w wiadomości grup dyskusyjnych
news:570dbea5$0$686$65785112@news.neostrada.pl...

>W dniu 2016-04-13 o 00:37, Slawek [am-pm] pisze:
>>
>> 2. Praktycznie każdy gatunek, jaki istniał albo istnieje obecnie, jest
>> "doskonały" - i nie ma najmniejszego powodu, aby "ewoluował", czyli
>> stawał się jeszcze lepszy. Jest doskonały w tym sensie, że w optymalny
>> sposób przystosował się do swojej niszy ekologicznej. Weź egzemplarz
>> dowolnego gatunku - zająca, wieloryba czy komara - i spróbuj tak go
>> zmodyfikować genetycznie, aby powstał egzemplarz istotnie lepszy
>> od pozostałych z jego gatunku - to znaczy taki, który będzie miał
>> (samodzielnie egzystując) większe szanse na przeżycie i rozmnożenie
>> (przekazanie swojego "lepszego" kompletu genów).
>>
>
> Co jakiś czas pojawia się cykliczna zmiana klimatu, epidemia zmutowanej
> choroby, doskonalszy drapieżnik, lub inna zmiana w środowisku.
> Dlatego gatunek nie może stać w miejscu, tylko musi się szybko
> przystosowywać do otoczenia, inaczej spotka go los dinozaurów, mamutów.
> Jedynymi dinozaurami, które przetrwały są ptaki, widocznie umiejętność
> latania była tu kluczowa, umiejętność pływania już nie (ciekawe
> dlaczego?).


Dziwnych sformułowań używasz. "Musi się przystosowywać"?
Chyba tylko człowiek "musi", jeśli ktoś ważniejszy każe mu coś
zrobić, gatunek ewoluuje "jak chce". Albo się dostosuje (i przetrwa)
albo nie (i zniknie). W historii ewolucji jest zdecydowanie więcej
gatunków, które zniknęły niż takich, które przetrwały. W takim
razie nic one "nie musiały", a wręcz im się najczęściej "nie chciało".

A to, czy gatunek stoi w miejscu czy nie, zależy przede wszystkim
od zmian w otoczeniu. Jeśli nic się nie zmienia, to gatunek "stoi" -
no i słusznie czyni, bo gdyby zaczął się bez sensu zmieniać, to
by nie przetrwał.

Mignął mi kiedyś w przelocie tytuł pracy opisujący gatunek konia,
który na przestrzeni 50 milionów lat trwał praktycznie w niezmienionym
kształcie. Jest zresztą sporo gatunków, o których się mówi, że są
żywymi skamielinami. Widocznie opłacało im się nie zmieniać.

Być może zapamiętałeś niektóre moje opisy dotyczące ewolucji
gatunków, mógłbym je teraz przyrównać do stada pszczół krążącego
wokół wyjętego z ula plastra miodu. Jeśli jest on nieruchomy, to
rój też wygląda na nieruchomy, a gdy plaster będzie przemieszczany,
to i rój zacznie się przemieszczać. To jest całkiem dobre porównanie -
bo w rzeczy samej, czy plaster stoi czy się przemieszcza, pszczoły
kręcą się wokół niego bardzo szybko. To samo dzieje się
z genami w gatunku, który na pozór się nie zmienia, a biorąc
go pod lupę widzimy, jak te geny się mieszają, zmieniają,
re- i kom-binują, lokalnie o wiele szybciej, niż widoczny ruch
całości.

Nie porównywałbym wymarcia dinozaurów z wymarciem mamutów.
Te pierwsze załapały się na piąte masowe wymieranie, na skutek
uderzenia w Ziemię wielkiego meteorytu. W przypadkach totalnej
katastrofy niewiele brakuje do całkowitego skasowania całej
istniejącej populacji roślin i zwierząt, więc niekiedy trudno nawet
pisać czy dywagować o mutacjach, zmienności czy dziedziczeniu,
gdy w czasie kilku miesięcy giną z głodu wszystkie osobniki
określonego gatunku (pomijając te, które zginęły natychmiast
po impakcie meteorytu).

Wyginięcie mamutów to z kolei drobny "wypadek przy pracy",
wynikający z dość powolnych zmian klimatycznych, jednak na tyle
szybkich, że przekroczyły one zdolności adaptacyjne gatunku mamutów.
Tu i ówdzie pojawiają się też głosy, że do ich unicestwienia rękę
przyłożył nasz przodek, więc w takim przypadku również nie byłby
to czysto ewolucyjny przypadek. Ludzie potrafią wykończyć różne
gatunki zwierząt tak szybko, że żadne ich zdolności adaptacyjne
nie pomogą.


> Może pióra były ważne nie latanie, bo latające pterodaktyle wyginęły?
> Gdyby istniały cyklicznie powracające epoki lodowcowe, to zwierzęta
> żyjące na tych obszarach powinny mieć w genach ślady przystosowania
> do tej okoliczności przyrody, czyli łatwość przebudowywania organizmu,
> coś przypominającego przystosowanie do zimy (tylko na większą skalę).


Ale co chcesz przez ten akapit powiedzieć? Że nie było cyklicznie
powracających epok lodowcowych? Przecież były! Co do tych dinozaurów,
które przetrwały (mam na myśli ptaki) - chyba nikt nie wie, jak w szczegółach
wyglądała "piąta katastrofa" i jakie czynniki pozwoliły przetrwać
tym czy innym gatunkom. Uchowały się również przodkowie krokodyli,
należących - jak dinozaury czy ptaki - do archozaurów (które w jednej
z węższych definicji obejmują wspólnego przodka krokodyli i ptaków
oraz ich wszystkich potomków), a te przecież nie latają, tylko pływają,
są w dodatku zmiennocieplne (co w trudnych warunkach klimatycznych
raczej nie sprzyja przetrwaniu).

Co się wtedy mogło wydarzyć? Czy zrobił ktoś porządne symulacje klimatu?

"Wraz z końcem kredy (65 mln lat temu) następuje piąte wielkie wymieranie
organizmów (ginie 75% gatunków). Proces ten przecina ewolucyjną karierę
wszystkich dinozaurów, pterozaurów, ichtiozaurów, plezjozaurów i amonitów.
Katastrofę przeżywają ptaki, ssaki, niektóre płazy, jaszczurki, węże, żółwie
i krokodyle."

--
Sławek