> Tyle tylko, że ja nigdy nawet o nic rodziców nie prosiłam, ponieważ
> miałabym
> poczucie winy, że ich naciągam. To, że mi dali cokolwiek to ich wolna
> wola.
> Nie oznacza to przecież, że mogą mnie traktować jak im się żywnie podoba.

Nie prosiłaś, ale pzryjęłaś. To, że coś Ci dali niby nic nie oznacza, ale
oni mogą mieć inne zdanie na ten temat. Podstawową sprawą jest to, że
powinnaś się zająć własnym życiem, a nie marzeniem o tym, że rodzice się
zmienią i rozpaczaniem nad faktem, że to jeszcze nie nastąpiło. Są jacy są,
możliwe, że tak już im zostanie. I co? Planujesz cierpieć z tego powodu do
końca ich życia?

Pozdrawiam,
MAG