Użytkownik "zażółcony" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:ibehps$ua0$...@n...onet.pl...


Użytkownik "Chiron" <c...@o...eu> napisał w wiadomości
news:ibauth$p4d$1@news.onet.pl...

> Przecież wręcz nieludzkie było by pokazywanie takiej osobie, że to jego
> życie doprowadziło go do tego miejsca. W szczególności- dziecku.
Ja w tym miejscu widzę to jednak inaczej: to nie jest 'nieludzkie'.
To po prostu trzeba naprawdę wiedzieć o czym się mówi, jak o tym
mówić i czy w ogóle mówić. Nieludzkie to może być, kiedy
nieodpornej jednostce narzuca się fantastykę, która jej do niczego
nie prowadzi, a jedynie pogłębia uczucie zagubienia, bezsensu
RZECZYWISTOŚCI.

> Nie daję się wciągnąć w takie dysputy- kiedyś znajomi, wiedząc,
> że uważam, że praktycznie każdą chorobę każdy sobie sam wypracowuje -
> zapytali, dlaczego ich dziecko urodziło się, wzięło głęboki oddech-
> popatrzyło na świat-i umarło? Oczywiście- musiał bym zupełnie wypruty z
> uczuć, żeby im mówić o karmie, o tym, co oni ze sobą niosą, etc. Tym
> bardziej, że niczego sensownego z tą informacją uczynić nie byli w stanie.
> Mogli by tylko pogrążyć siebie.
Komentarz j.w. Nie wiem, czy wyczuwasz, jak dużo Twojego ego
pozostaje w tym, co powiedziałeś wyżej. Postawiłeś siebie w pozycji
kapłana, który wszystko wie, ale ludzie są zbyt ograniczeni, żeby to
zrozumieć - i dlatego milczysz.

A mógłbyś przecież napisać tak:
"... zapytali, dlaczego ich dziecko urodziło się, wzięło głęboki oddech-
popatrzyło
na świat-i umarło? W tamtym momencie nie znajdowałem właściwych słów,
które mogłyby im pomóc. W tamtym momencie nie potrafiłem tak sformułować
idei karmy, by moje słowa mogły dla tych ludzi stać stać się jakaś
konstruktywną
pociechą. Gdybym był pozbawiony uczuć, to pewnie mógłbym się
wykpić jakimś truizmem, łagodną formułką, biblijną boską sprawiedliwością,
boskim planem, karmą z poprzednich wcieleń. Ale tylko bym siebie w ten
sposób
pogrążył w oczach tamtych ludzi."
====================================================
=======================
Tu wcale nie chodzi o postawienie się w pozycji wszystkowiedzącego kapłana.
Redart- wiele razy w życiu obserwowałem (pisałem kilkanaście razy na
grupach) ludzi chorych na różne choroby, których życie na tyle było mi
znane, że potrafiłem połączyć chorobę ze sposobem życia. Bardzo ostro to
było widać na przykładach raka mojej żony koleżanki- a także jej siostry.
Obserwowałem też życie i raka u znajomej- riberterki a także u naszej
bliższej znajomej- zajmującej się ribertingiem. Ich życie doprowadziło do
tego- potężne emocje nienawiści, autodestrukcji które w sobie nieśli. Ani
bycie w bliskich relacjach z żony znajomą ani siostrą nie pozwoliło nam na
pokazanie im, gdzie sobie robią "kuku". W mojej opinii- żadna na to nie była
gotowa. OK- być może był ktoś, kto mógł je do tego przygotować- ale wtedy
nie byliśmy to my. Obie dostały od nas książkę L.Hay- o wpływie naszego
życia, emocji, przekonań na sommę. Próby dyskusji- odniesienia tego do ich
życia (bardzo taktowne i delikatne) w przypadku koleżanki żony kończyły się
zimną, chłodną dyskusją (ona w dużym stopniu się z tym zgadzała!) - tak,
jakby dotyczyło to kogo innego. W przypadku siostry- całkowicie nie
dostrzegała związku ze swoim życiem (a raczej dostrzec nie chciała). Nie mam
pojęcia, jak mogli byśmy im ten związek unaocznić- i spowodować, żeby
zmieniły swoje życie.
Całkiem inaczej było z riberterką- ona trafiła do ribertingu, poszukując
Drogi. Chciała zrobić porządek ze swoim życiem. IMO- udało jej się. Choć rak
w końcu zwyciężył- dziewczyna podźwignęła się z potężnego dołka. Podobnie w
wypadku naszej drugiej znajomej- ona żyje, zrobiła potężną pracę ze sobą- i
nadal robi. Póki co- rak się nie rozwija już od wielu lat (choć bogowie w
białych kitlach lata temu wysyłali ją do grabarza). Ona widzi powiązania ze
swoim życiem, a także szuka powiązań innych- ostatnio intensywnie
uczestniczy w ustawieniach rodzinnych, szukając odpowiedzi, dlaczego w jej
rodzinie wciąż się powtarza pewien schemat- i jak go zakończyć.




> Jednak_tutaj_jest_grupa_dyskusyjna. Zadałeś pytanie:
> "
> Jaką byś zaproponował w tym wypadku osobistą definicję odpowiedzialności
> dla
> tej dziewczynki ?
> Taką, która by nie uznawała terminu 'nieszczęście' w tym przypadku ?"
>
> a ja starałem się odpowiedzieć. Krótko, rzeczowo. Za niewłaściwe uznaję
> Twoje odwoływanie się w tej sytuacji do emocji- a Twoje wnioski dotyczące

IMO niewłaściwe jest Twoje wypłukanie tematu z emocji. Dla mnie nie istnieje
dyskusja o karmie bez emocji, bez natychmiastowego przywołania
konkretnych przykładów bardzo ciężkiego cierpienia, wobec którego
dotknięte nim istoty są bezradne.
====================================================
======================================
Podałem Ci powyżej przykłady. Osoby, które wymieniłem- Ola, pracująca wciąż
ze sobą- potrafi bez emocji rozmawiać o swoim życiu, raku. Bez emocji-
czyli: nie ze schowanymi głęboko emocjami, ale z przepracowanymi emocjami.
Możesz być z osobą chorą- i współczuć, jednak czy Ty potrafisz określić- na
ile to jest realizowanie Twoje ego, robienie sobie samemu dobrze? Takie
działanie bywa bardzo niebezpieczne- dla osoby, która staje się przedmiotem
takiej działalności przede wszystkim.



Chiron

Prawda, Prostota, Miłość.