W dniu 16.02.2018 o 21:57, LeoTar Gnostyk pisze:
> W dniu 16.02.2018 o 21:35, CookieM pisze:
>> W dniu 16.02.2018 o 19:29, LeoTar Gnostyk pisze:

>>> Tyle gadania byle mi tylko nawtykać bez żadnego merytorycznego
>>> uzasadnienia dlaczego moje poglądy uważasz za błędne. Nie
>>> wystarczy mówić, że coś jest złe - trzeba to jeszcze potrafić
>>> uzasadnić tak jak ja czynię to od lat. A z drugiej strony
>>> przypomina mi się polski grajdołek w Ameryce sprzed lat, kiedy
>>> spotykały mnie zawiść i niechęć Polaków za to, że się wybijałem
>>> ponad przeciętną polską normę, której celem było wyłącznie
>>> gromadzenie pieniędzy. Ze strony Amerykanów, którzy dostrzegali
>>> mój potencjał, spotykała mnie zachęta, wsparcie i parcie do góry
>>> podczas gdy Polacy za wszelką cenę chcieli mnie ściągnąć w dół do
>>> swego poziomu. Przykre to ale prawdziwe, gdyż to samo spotyka
>>> mnie w moim rodzinnym kraju. Chyba lepiej będzie gdy wrócę tam
>>> gdzie już przed laty, pomimo niekompletności mojej teorii,
>>> pozwalano mi rozwijać skrzydła. A w Polsce niechaj rządzą Dębskie
>>> i im podobne zaścianki.

>> Swego czasu pisałeś, że twoje poglądy zaczęły ich (Amerykanów)
>> coraz bardziej razić i musiałeś ewakuować się do Polski. To jak to
>> tak naprawdę było?
>
> Tego nie wiem na pewno do końca. Być może moje obawy zostały
> wywołane przez zagrożenie ze strony polskich, post-komunistycznych
> służb specjalnych.. A może też poczucie zagrożenia było efektem
> samotności i depresji, którą samotność wywołała. Być może, że
> poczucie zagrożenia było wywołane świadomością tego, że występuję
> przeciwko całemu światu, przeciwko komunistom i kapitalistom a więc
> zarówno jedni jak i drudzy mogli mieć interes w tym by mnie
> wyeliminować. Ponadto weź pod uwagę to, że byłem wtedy dopiero na
> początku drogi a więc i bardzo nieufny, po przejściach w polskim
> psychiatryku (1998) i sygnałach ze strony wrocławskiej prokuratury (a
> właściwie żeńskiej jej części) sugerującej mi pozostanie poza
> granicami Polski po "sukcesie" jaki udało mi się rzekomo odnieść w
> Stanach. Być może chcieli mnie wypchnąć z Polski i wykończyć na
> terenie USA. Nic mi się nie stało gdyż w czerwcu 1999 czując się
> zagrożonym w USA resztkami sił, bez środków do życia, wróciłem do
> Polski bo doszedłem do wniosku, że na swoim terenie komuniści mnie
> nie ruszą ponieważ byłem wtedy już dość znany w świecie. A poza tym
> niczego złego nie rozbiłem poza korzystaniem z wolności słowa aż do
> granic, których większość nie była w stanie zaakceptować. I dlatego
> właśnie w tym gąszczu niepewności uznałem powrót do Polski za wyjście
> dla mnie najbezpieczniejsze.

Nie bez znaczenia był wówczas fakt, że polski to mój język ojczysty a z
angielskim byłem na bakier pomimo lat spędzonych w USA. A
interdyscyplinarny obszar, w którym się poruszam wymaga perfekcji
językowej, szczególnie gdy rozmawiam z ludźmi o różnych doświadczeniach
życiowych. Szybkość komunikacji to połowa sukcesu w docieraniu do
człowieka. A tego po angielsku nie byłem w stanie robić. Poza tym uważam
język polski za jednoznaczniejszy od angielskiego i dlatego mogący być
doskonałym narzędziem w rękach psychoanalityka.

--
Pozdrawiam
LeoTar Gnostyk

Świat według LeoTar'a - http://leotar.net/year_2018
Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju - Piotr Kropotkin