> Codziennie rano wychodzę ze swoją niuńką na spacer do Łazienek. Jest to jedyny
> moment, kiedy mogę cokolwiek wyszyć lub zrobić na szydełku. Siadam w cieniu,
> mała śpi w wózeczku, a ja się relaksuję ;) Jedyny problem to ciekawscy
> spacerowicze, niektórzy chcą oglądać pracę, powiedzą dobre słowo, inni wręcz
> przeciwnie, nie oglądając krytykują i drwią. Czasami bardzo dziwnie się z tym
> czuję. Może faktycznie jest to niecodzienny widok jak młoda mama ślęczy w
> parku nad szydełkiem.
> Czy was też to spotyka?
>
> Pozdrowienia
> Kasia „Chrumcia”
>
> Nie szydełkuję w miejscach publicznych, ale z krytyką się spotkałam. "Po co to
robisz jak w sklepie możesz kupić gotowe i bez roboty, szkoda czasu, to trzeba
napinać" i takie tam teksty. Ja jednak robię swoje, bo wiem że te ze sklepu nie
umywają się do ręczne wykonanych. Na szczęście więcej jest takich, którzy mnie
za to podziwiają i finał jest taki, że większość moich prac rozchodzi sie jak
świeże bułeczki. Lubię rozdawać moje prace, to sprawia mi ogromną radość widząc
jaką tym sprawiam innym przyjemność. Obawiam się jednak, że życia mi nie starczy
aby obdarować wszystkich tych których lubię.
--
> Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl