>
> Eeeeeeeeee, jedno nie przeczy drugiemu: podczas oglądania filmu, w którym
i
> tak najistotniejsze są dialogi, wystarcza rzucenie od czasu do czasu okiem
> na ekran żeby nie stracić wątku, zaś ręce mogą dowolnie poddawać się
> ulubionej pieszczocie włóczki, kordonka lub muliny...
>

Ja dokładnie tak robię. Mąż się śmieje, że oglądam tv uszami.

A wczoraj zaczepiłam bardzo miłą panią w celu pochwalenia jej ślicznej
szydełkowej robótki. Była z 5
miesięczną wnuczką na placu zabaw. Przegadałyśmy 2 godziny, o wszystkim i o
niczym. Obiecała mi
narysować schemat do tego cuda, które śni mi sie po nocach. Różowy
cieniowany kocyk dla maluszka.
Cudny, ach, zaraz biorę moją córkę za głowę i lecimy na ten plac zabaw
odebrać schemat :)

Dziunia