Jakub A. Krzewicki <p...@g...com> wrote:
> W dniu środa, 5 grudnia 2018 00:15:59 UTC+1 użytkownik Jakub A. Krzewicki napisał:
>> W dniu wtorek, 4 grudnia 2018 22:52:25 UTC+1 użytkownik XL napisał:
>>
>>> Za PRL-u wychodziły różne książki. Tylko dziwnym z(a)rządzeniem te
>>> najbardziej wartościowe, bo polskoliterackie, miały usuniete wszelkie
>>> fragmenty, które mogłyby w ludziach wzbudzić jakąkolwiek myśl o wolności od
>>> ,,przyjaźni polsko-radzieckiej" i w ogóle fragmenty ,,nie po linii".
>>
>> Albo wycięte. albo autorzy świadomie unikali tych tematów, żeby im nikt z Mysiej
>> przy arcydziełach nie majstrował.
>>
>> Ale ale - jak już się ktoś odważył pisać o CCCP to zależało jeszcze od epoki,
>> o jakiej traktował. Było takie hasło: Socjalizm tak, wypaczenia nie. Więc
>> przez palce patrzono, jak ktoś pisał po październiku 1956 o Stalinie, o ile
>> rzecz dotyczyła tego, co robił Rosjanom, a nie Polakom, natomiast o jego
>> poprzednikach i następcach rzeczywiście cięto ile się da, bo Lenin to był
>> w mitologii komusznej ten "dobry policjant", a po likwidacji Berii w Rosji
>> żadnego zbrodniczego stalinizmu oficjalnie być nie mogło, bo "dobra partia
>> bolszewicka zlikwidowała sekciarski kult jednostki". W rzeczywistości stalinizm
>> ów szalał nadal, tylko zamieciony pod dywan - coś jak polski komuszyzm od 1989
>> do teraz, który tylko zmienia ekipy i etykietki. Stalin, Beria, Jeżow, to były
>> kozły ofiarne / wentyl bezpieczeństwa dla niezadowolonych w obozie postępu
>> i cały aparat cenzury służył utrzymywaniu iluzji, że to się skończyło tudzież
>> zamaskowaniu faktu, że trwa nadal. Kto twierdził inaczej, widocznie coś
>> z głową miał w/g czynników oficjalnych albo zapluty karzeł reakcji.
>>
>> Polska była tzw. demokracją ludową, czyli należała w odróżnieniu od republik
>> CCCP do tych dyktatur, które jak najściślej utrzymywały pozory demokracji
>> burżuazyjnej w formie, będąc totalitarno-autorytarne w treści. A więc
>> (mówię tu o PRL popaździernikowym):
>> - formalnie kilka stronnictw, na które można było sobie głosować do woli,
>> ponieważ będąc we froncie ludowym wszystkie były pasami transmisyjnymi
>> monopartii, która fałszowała wybory i rozdzielała mandaty; poza tymi
>> stronnictwami manipulowana "lojalna opozycja" pozaparlamentarna, z której
>> środowisk wywodzi się taka pierwsza i druga Solidarność, którą pamiętam
>> z końcówki PRyL-u.
>> - formalna wolność religijna, z tym, że przeciętnemu wiernemu trudno było
>> ustalić, czy dany ksiądz, pastor, rabin etc. jest autentycznym patriotą
>> z powołaniem religijnym, czy odwrotnie: wkręconym do instytucji kościelnej
>> komuszym kapusiem;
>> - formalna wolność publikacji - cenzura nie była teoretycznie obowiązkowa,
>> z tym, że przy brakach papieru na rynku i przy trudności dostępu do urządzeń
>> poligraficznych nakłady i ilość takich publikacji były mikre i nie mogły liczyć
>> na sprzedaż przez kanały oficjalne (co najwyżej były rozprowadzane prywatnie
>> jako "druki wewnętrzne" czy pokątnie na jakichś bazarkach albo z ręki do ręki);
>> jak ktoś chciał dotrzeć do czytelników poza wąskim kręgiem II obiegu to musiał
>> poddawać się upokarzającemu procesowi przejścia książki przez urząd cenzorski;
>> zresztą nawet II obieg był dozwolony ze względu na to, iż kontrola jego znacznej
>> większości znajdowała się w rękach "lojalnej opozycji" (Orwellowskich
>> Goldsteinów) czyli to był II rzędu wentyl bezpieczeństwa.
>> - istnienie sektora prywatnego, bez którego nakazowo-rozdzielcza nierentowna
>> gospodarka komuszna by po prostu padła - sektor ten był źródłem dochodów
>> państwa, które obdzierało go niemiłosiernie podatkami;
>> - elementy okrojonej kultury zachodniej, a więc rock-and-rolla, kontrkultury,
>> mody, kolorowych czasopism, rewolucji seksualnej, sztuki awangardowej
>> etc. mające dawać wrażenie osobom nieuświadomionym, że Wschód w jakiś sposób
>> zbliżony jest do Zachodu; jeszcze kultura materialna, czyli Pewexy, służąca do
>> drenażu obywateli z zasobów finansowych dewizowych wypracowanych za granicą.
>>
>> Innymi słowy Polska Ludowa była oparta na absurdach i jej system praktyczny
>> a ustrój konstytucyjny były wzajemnymi sobie zaprzeczeniami, a rolą cenzury było
>> utrzymanie tego stanu. Jak pisałem wyżej pamiętam jeszcze końcówkę tego ustroju
>> i zastanawiam się, w jaki sposób to, co przejawia się w rządach i rządzeniu do
>> dzisiaj, jest kolejną zakamuflowaną kontynuacją czegoś, co zaczęło się
>> w stalinizmie. Jeżeli chodzi o książki to ja stawiam tezę, że PRL-owski
>> oficjalny I obieg zamiast ulec sanacji po prostu został rozmontowany, a to co
>> obecnie jest sprzedawane w prywatnych księgarniach, to kontynuacja tylko nieco
>> rozszerzona wydawniczego kręgu II obiegu sądząc po tych nakładach.
>>
>> Taka jest prawda, że większość dostępnych obecnie na rynku książek to są książki
>> używane, wydane jeszcze za czasów PRL-u, a książki nowe to są głównie przekłady
>> zagranicznych poczytnych powieści, książki kucharskie i poradniki. Ludzie nadal
>> są w Polsce ogłupiani, z tym, że zmniejsza się drastycznie zasięg czytelnictwa,
>> rośnie wtórny analfabetyzm. Teraz na bazarku, gdzie dawniej był II obieg i na
>> Allegro królują książki z I obiegu PRyL-u, następuje jednym słowem
>> kanibalizacja. Nie zdziwiłbym się, gdyby faktyczny polski analfabetyzm miał
>> taki sam poziom 30% o jakim Piotr Kalwas mówi, że występuje w muzułmańskim
>> Egipcie - a może i jeszcze gorszy. Stawiam tezę, że lepsze cenzurowane książki
>> w ilości kilkudziesięciu tysięcy egzemplarzy na tytuł niż żadne albo bez cięć
>> ale w nakładach sztuk kilkuset!
>
> PS. Ja będąc kilkuletnim bajtlem wiedziałem, że PRyL to jest w mniejszym lub
> większym stopniu ordynarne oszustwo, bo bylem z rodziny inteligenckiej, gdzie
> słuchano uważnie Radia Wolna Europa. No ale dziś nie ma takiego radia tylko
> konkurencyjne warianty komuchy: stajnia rydzykowa i chlew michniczy, to skąd
> młody człowiek ma się uczyć, że jest robiony w bambuko?

Nie każdy daje się robić.

> A PRyL-owskie publikacje
> nadal zaspokajają potrzeby Polaka wiedzy o świecie, bo na nowsze stać tylko
> nuworyszów. Dlatego potrzeba te 15% z budżetu na odchamienie mieszkańców kraju
> nad Wisłą, bo inaczej będą mieli zero ambicji wyjść z grajdołka czerwonej
> komunistycznej Polski przyniesionej na bagnetach przez hordy Stalina.
>

Pieniądze uczynią cud? Żartujesz. To rynek dyktuje, co ma być drukowane,
grane, malowane... A rynek jest jaki jest.

--
XL