Przemysław Dębski <p...@g...pl> napisał(a):


>> Celem naszego samorozwoju na obecnym etapie rozwoju jest osiągnięcie
>> stabilności. Temu służą wszelkiego rodzaju techniki medytacji> Nie jestem
>> w stanie wskazać Ci teraz ku czemu zaprowadzi nas powszechna sielanka ale
>> jednego jestem pewien, że będzie to napewno stabilna świadomość nie
>> uciekająca
>> od życia tak jak musi uciekać mnich, by być stabilnym. Jego równowaga to w
>> dalszym ciągu równowaga chwiejna , z którego to stanu można go wytrącić.
>> Ja jestem stabilny bez konieczności medytacji. I robię to samo co robiłem
>> przedtem .

> Czy ja wiem, czy można to nazwać celem ... (osiągnięcie stabilności)
> Zauważ że w dosłownie każdej dziedzinie, każdy układ dąży do stabilizacji.
> Jesli chodzi o psychikę, to dążenie to istnieje zarówno na poziomie
> świadomym jak i nieświadomym. Bardziej postrzegałbym to jako zasadę.

Przeczytaj raz jeszcze to co sam wyżej napisałeś, a zrozumiesz .:)
Powtarzasz podświadomie moją opinię.


> Mówisz o braku poczucia własnej wartości a zarazem o działaniach mających w
> założeniu kompensować ten brak. Możnaby wymieniać w nieskończoność różne
> przypadki tego samego z róznych dziedzin.

Tak, dokładnie tak właśnie jest.


> Jednak samochód daleko nie zajedzie, gdy dodawanie gazu będzie kompensowane
> wciskaniem hamulca (stabilizowanie całego układu)
> Tak samo nie ruszy, gdy wogóle nie będziemy dawać gazu (układ cały czas
> pozostający w równowadze)

Bodziec potrzebny jest jednak tylko w momencie ruszania, później wystarczy
stabilny nacisk.


> Układ pozostający w równowadze nie wykonuje żadnej pracy, nie może więc być
> mowy o żadnym samorozwoju ani nawet o jakimkolwiek rozwoju - jedyny efekt to
> taki, że nic w nim się nie zmienia.

A po cóż ma się zmieniąć skoro zrozumiał samego siebie.
I jest - z tego co osiagnął - zadowolony.:)


> Naprawdę. Nie widzę żadnego powodu, aby te proste prawa fizyki nie
> "przetłumaczały" się bezpośredniio na prawa psychiki.

Prawa fizyki są wytworem niestabilnej psychiki, która "wytwarzając" coraz to
nowe pojęcia ucieka od, a zarazem poszukuje rozwiązania ostatecznego.


>> Huśtawka emocjonalna pwodowana jest niepewnością przyszłości,
>> przekonaniem o konieczności toczenia walki z kimś/czymś o dominację,
>> by w ten sposób dowartościować sie, pokonać chwillowo kompleksy dzieciństwa.
>> Dzięki pokonywaniu różnych trudności czujemy sie lepsi, dowartościowani.
>> Ta dyskusja również temu służy. :)

> My - to znaczy kto ? :)

Na przykład my dwaj biorący udział w tej wymianie zdań.:)


> Zasadniczo, nie wiem czy mamy to samo na myśli mówiąc o huśtawce
> emocjonalnej. Mam wrażenie, że ograniczasz słowo emocje - do kwesti
> przyjemności/nieprzyjemności. Ja znowu pisząc o emocjach mam na myśli
> wszelkie odczucia - nawet te nie dające się łatwo skalsyfikować ... dajmy na
> to "trochu straszno, trochu smiszno" albo "pogoda w sam raz aby umrzeć".

Odpływasz Przemku.:)


>> Nie masz racji. Jestem teraz znacznie bardziej spostrzegawczy i
>> ostrożniejszy właśnie dzięki temu, że jestem wyciszony.
>> Napewno nie wdepnę w psie g.... .

> Czyli jesteś czujny - ale nie wmówisz mi, że to stan równowagi :)

Żeby obronić siebie i koncepcję, którą prezentuję musze być czujny, gdyż
atakujący mają równie doskonałe mózgi i potrafią znakomicie
argumentować/kontrargumentować. Dlatego również czasami muszę świadomie
wytrącić się z równowagi aby pozornie zaatakować i podtrzymać dyskusję.:)

Pozdrawiam
LeoTar


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/