ja napisał(a):
> Witam
>
> Mam 25 lat. Tak sie zlozylo, ze trafilem niedawno do kliniki psychiatrycznej
> na obserwacje.
> Bylem tam kilka miesiecy. Na historii choroby ktora dostalem przy wyjsciu
> jest napisane :
>
> Rozpoznanie: F60 - Osobowosc schizoidalna
>
> Moze to glupie pytanie ale co ja mam z soba zrobic ? Jedyne pozytywne zdanie
> ktore widze
> w historii choroby to "Badany jest osobą funkcjonującą zdecydowanie powyżej
> przeciętnej w zakresie zdolności intelektualnych". Nie wiem wprawdzie na
> jakiej podstawie to stwierdzili ale brzmi fajnie.
>
> Przez te kilka miesiecy bylem kilka razy na zajeciach terapeutycznych i
> zawsze jako jedyna osoba nie
> bylem w stanie czegokolwiek powiedziec. Po 2 tygodniach obserwacji dostalem
> cos antydepresyjnego
> (chyba Pernazyna 100 mg/d). Jestem przesadnie zestresowany chociaz nie
> bardzo wiem czym. Caly czas
> czuje drzenie rak. Kiedy wychodzilem z tej kliniki mialem powazne problemy z
> podpisaniem sie na jakiejs
> kartce. Oprocz tego zaczynam sie jakac i czasami nie jestem w stanie
> powiedziec prostego zdania.
> Wystarczy, ze ktos na mnie patrzy i juz przestaje nad soba panowac.
>
> Czy jest dla mnie jeszcze jakas nadzieja ?
>
> Prosze w miare mozliwosci o powstrzymanie sie od glupich komentarzy.


Ogromnie mi przykro, że jest tak, jak napisałeś w mailu, ponieważ
wydaje mi się, że to co tam zasugerowałam jest jednym z
najsensowniejszych wyjść. Zachowaj jednak te namiary, bo nigdy nie
wiadomo jak życie się potoczy :). Może szczęśliwym trafem
znajdziesz się jednak w Warszawie i będziesz miał możliwość
skorzystania z tej pomocy? (Powtórzę - tam na pewno by Ci pomogli.
Jest to genialne, renomowane miejsce, genialni, doświadczeni fachowcy
nastawieni na DOBRO i ZROWIE pacjenta).
Kto wie? Czasami dziwne sytuacje zdażają się w naszym życiu w
najmniej oczekiwanych przez nas momentach:), więc może jednak
znajdziesz się pewnego dnia w Warszawie:)
Życzę dużo siły i nadziei,

Pozdrawiam,
Maja