noname wrote:
>> Nieadekwatny przykład. Kradziesz ewidentną zgłoszę. Jak nie będę
>> pewny, to nie.

> Czyli jak nie będziesz pewny to nic nie zrobisz? Jednak coś twoje
> podejrzenia wzbudziło. Przecież nie zgłasza się tylko kradzieży, można
> zgłosić coś podejrzanego. Przecież nie pójdzie się zapytać tychże
> osobników aby się upewnić.

> Podejrzane sprawy też się zgłasza (powiedzmy, dzieli się informacją,
> bo zgłoszenie brzmi faktycznie trochę jak oskarżenie) - do
> rozstrzygnięcia ludziom kompetentnym. To może wyglądać jak zrzucanie
> z siebie odpowiedzialności ale chyba innego wyjścia nie ma, kiedy w
> momencie jak coś zaniepokoi i samemu nie wiadomo co myśleć.

Się zgłasza. Ja nie zgłaszam, jeśli nie mam pewności.
Zgubiłem portfel, czy sąsiad mi go ukradł, bo przechodził koło mnie? Hmm...
Nie mam pojęcia. Nie zgłaszam.

>> Ale nie wiesz, czy robił na plaży, na kołderce, czy w kąpieli czy
>> poustawiane pod ścianą z rękami do góry.
>> Najpierw starałabyś się zasięgnąć sama więcej informacji. Prawda?
>> Dopiero po upewnieniu się, że posiada naprawdę materiał groźny w
>> swej wymowie, zaczęłabyć działać. :)
>> Na koniec dowiedziałabyś się, że Japończyk bierze udział w
>> międzynarodowej akcji ścigania pedofilskiej siatki i zbiera dowody.
>> ;DDD

> Racja. Nieraz trzeba też bardziej upewnić się i samemu trochę zbliżyć
> do źródła. I w tej sytuacji, co? Mam porozmawiać z nim? Mój kolega?
> Nie wyobrażam jakoś sobie tego..

To zostawcie go w spokoju! :)

--
pozdrawiam
michał