> Dodam tylko że utożsamiać się, wspierać to nie to samo co grać zamiast.
> I jeszcze może wiersz Gibran Kalhan-a:
>
> "Wasze dzieci nie są Waszą własnością;
| Wasze dzieci są Waszymi Dziećmi
> Są synami i córkami samej mocy Życia!
> Jesteście ich rodzicami, ale nie stworzycielami.
| Ale to dzięki Wam powstały
> Możecie dać im swą miłość - ale nie ich duszom,
| ich dusze potrzebują Waszej miłości
> ponieważ ich dusze mieszkają w domu przyszłości,
> którego Wy nie możecie odwiedzić
> nawet w Waszych snach.
> Możecie wysilać się,
> aby dotrzymać im kroku, ale nie żądać,
> aby byli podobni do Was,
> ponieważ życie się nie cofa
> ani nie możecie zatrzymać się
> na dniu wczorajszym.
> Wy jesteście jak łuk, z którego Wasze dzieci,
> jak żywe strzały, zostały wyrzucone naprzód.
> Strzelec mierzy do celu
> na szlaku nieskończoności
> i trzyma cięciwę napiętą całą swą mocą,
> ażeby strzały mogły poszybować
> szybko i daleko.
> Poddajcie się z radością rękom strzelca,
> ponieważ on kocha równą miarą
> i strzały, które szybują,
> i łuk, który pozostaje niewzruszony"
| a najbardziej kocha samego siebie
| kocha także pychę która jest w nim

| jacy będziecie dla swoich Dzieci za młodu
| takie będą Wasze Dzieci dla Was na starość
>
>
> pozdrawiam,
> puciek.

mrEDI
$



--
Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/