>Juhas - czy *naprawdę* nic nie możesz powiedzieć jej matce?
>Nie chcesz zrzucić części odpowiedzialności za ewentualną
>tragedię na inne osoby?

Chcę, ale nie mogę... Zrozum... Ona mnie prosiła. Powiedziała, że mogę robić
wszystko, oprócz tego.
Jeśli to zrobię, ona po raz kolejny zawiedzie się na człowieku, któremu
ufała.
Stracę ją... OK, przeżyje. Ale jak długo? Dzień? Dwa? Myślisz, że matka coś
jej pomoże? Jedyne, co mogłaby zrobić, to zabrać ją do psychiatry. Ale czy
sądzisz, że matka ma wpływ?
Nie ma.

>Wbij to sobie do głowy deską
>i przyklep cegłówką.

Już to zrobiłem.

>Przynajmniej jedna dobra rada - przestań się szamotać.
OK.