In news:bv8qrf$ner$1@atlantis.news.tpi.pl,
segka <s...@n...pl> typed:

>>> Pozwolisz, że spytam - a jak dzisiaj, czy macie kontakt ?
>>
>> Fizycznie tak. Widujemy się nawet często, niestety, siła wyższa.
(...)
> Nie probowalas nigdy zadac mu pytania - co jest z NIM nie tak, ze
> wlasna corke traktuje jak obcego czlowieka ?

Nigdy naszej relacje nie były dość bliskie i szczere, abym mogła mu zadać to
pytanie. Nawet w chwilach, kiedy mu się odmieniało nasze wspólne chwile
polegały głównie na dawaniu prezentów, nic głębszego. Zwykle to ja
zabiegałam o kontakt, nie on. Można powiedzieć, że od czasu do czasu
łaskawie się na ten kontakt zgadzał, po czym się rozmyślał.

> Potrafisz cofnac sie pamiecia i dotrzec do czasu, gdy cos peklo
> ostatecznie, tak iz dalszego kontaktu juz nie bylo ?
> Moze on tez ma jakies wyobrazenie tego co sie stalo, czego od niego
> oczekujesz i nie potrafi sam (bez Twojej inicjatywy) przekroczyc tej
> bariery, ktora miedzy Wami dawno powstala.

Między nami nigdy nie było takiego kontaktu, o jakim myślisz. Kiedy byłam
mała ojciec wyjechał za granicę, wrócił już jako obcy człowiek. Wrócił tak
odmieniony, że w małżeństwie rodziców nic już się nie układało (choć przed
wyjazdem też nie było różowo), rok po powrocie wystąpili o rozwód.
Jeśli chodzi o moją inicjatywę -- póki co wyczerpała się. Nie wiem, może
kiedyś na starość mój ojciec zrozumie swój błąd i wtedy zobaczymy, ale na
razie... Zresztą właśnie teraz zdecydowałam się na krok, który jest
największym prezentem ode mnie dla niego, jego reakcja wszystko mi powie.


Pozdrawiam,
Karola