>>Kieruje sie nienawiscia do tego co wyrzadzilo jakas krzywde...
>>zabijajac sie robi zadoscuczynienie... po prostu w pewnym momencie
>>czlowiek pozostaje sam sobie i nie majac na kim "sie zemscic" [bo nie
>>utozsamia sie juz z "wrogiem", wierzy ze kazde agresywne dzialanie w
>>jego strone nie ma sensu] jedyna osoba "czujaca" pozostaje on sam,
>>dlatego samobojca zawsze wierzy podswiadomie ze to "on jest winien"
>>dlatego chce sie "wyrwac" ;)

>Czy probowales popelnic samobojstwo? Tak zrozumialem natepne zdanie.
>Jesli tak to pewnie wiesz lepiej ode mnie o co chodzi. Ja teoretyzuje,
>ale wydaje mi sie, ze niekoniecznie samobojca sie obwinia. Przyznaje
>sie - nachodza mnie mysli samobojcze. Ale mysle wtedy o zemscie. Na
>kim? Na wszystkich ludziach? Wiem, ze to absurd.

Absurd ? Dziwne, ale czuje ze swietnie wiem o czym piszesz...
Rzeczywiscie to uczucie zemsty nie jest mi obce... Jest to IMO stan
poprzedzajacy ta prawdziwa depresje o ktorej pisalem... bo skoro
jeszcze sie "szastasz" to znaczy ze masz jeszcze sily... pozwalasz
pierwotnym instynktom robic swoje [agresja].I w tym momencie pewien
nie jestem, ale z autopsji wiem, ze po tym czlowiek zaczyna sie
zastanawiac skad sie wziela ta depresja i o czym to swiadczy.... Od
razu nasuwa sie stwierdzenie, ze musze byc w jakis sposob "gorszy", a
to z kolei rodzi poczucie winy za zawiedzenie "oczekiwan". Oczywiscie,
wine "innych" znajduje sie zawsze, na kazdym kroku mozna sie przekonac
o niesprawiedliwosci i wrogosci otaczajacego swiata... taki czlowiek w
pozycji "nastroszonego kota" potrafi dostrzec to szczegolnie
dobrze.Kolejnym etapem jest zainteresowanie sie pewnymi anomaliami...
zdarza sie przeciez w calym tym weltschmerzu ze ludzie nagle przestaja
nas ranic, momentami czuje sie wiezi miedzyludzkie, czasami sa jakies
przeswity, nostalgiczne, krotkie odwiedziny swiata na ktory czekamy...
i jest to inny swiat niz ten ktorego wyobraza sobie samobojca... on
nie moze sobie go wyobrazic pomimo ze sie bardzo stara, gdyby mogl,
nie mialby problemu.
Czy zemsta na wszystkich ludziach ? niekoniecznie, ja pamietam to jako
czysta, rasowa nienawisc, bez okreslenego kierunku, jakby nirwana
tylko ze znakiem ujemnym ;)

> Podam co napisalem w
>jednym postcie na pl.soc.dekadentyzm:
>A kogo bedzie obchodzic to, ze sie pozabijaja? Pije teraz do tego
>cytatu, ktory podales na koncu swojego posta: "Everyone that hurt me's
>gonna pay" Who's gonna pay? Tylko NAM sie wydaje, ze zabijajac sie to
>dopiero im pokazemy! Ze zabicie sie to jedyny sposob by czegos dokonac
>i pokazac sie swiatu. Nobody gives a fuck! A najlepszym przykladem
>Tomek Beksinski - slawny w koncu czlowiek, a jego czyn przeszedl bez
>echa (poza antena Trojki i polskim Usenetem).
>Samobojstwo nie ma sensu... Nic nie ma sensu. Szlag jasny! Juz nawet
>zabic sie nie ma po co! ;(

Samobojstwo zdecydowanie nie ma sensu dla mnie na dzien dzisiejszy

>>Dlaczego jednak samobostwo jest wypadkiem a ja jeszcze zyje ? ;)
>>Prosze zauwazyc, ze samobojca nie ma szansy poznac "spektaklu" do
>>konca, on wyladuje agresje na sobie, ale nie bedzie przeciez ulgi...
>>on jej juz nie poczuje... dlatego samobojcy zawsze dzialaja w
>>zamroczeniu, zawsze w ostatniej chwila chca zrezygnowac, niestety jest
>>juz za pozno....

>A moze bedzie widac z gory? ;(

nikt nie wierzy w zadna "gore"...

pozdr i sorky za period


thee majesty