Babcia mojego męża ma lat 82. Od dziesiątek już lat jest osobą
niepełnosprawną - fizycznie (trudności w poruszaniu się). Nie wychodzi
właściwie z domu. Strasznie mnie denerwowały teksty całej rodziny, że babci
niczego nie trzeba, po co babci to, czy tamto. Na jedne urodziny dostała od
nas małe radio, żeby się nie zanudziła na amen siedząc przez wiele godzin
sama w domu. Na kolejne dostała elegancką bluzkę - rodzina była zdziwiona
"Po co to babci?! Przecież babcia nigdzie nie wychodzi..." A babcia była
szczęśliwa, bo bez względu na wiek, jest przecież kobietą i ciagle chce
dobrze wyglądać, są szczególne dni w roku, kiedy się najzwyczajniej w
świecie stroi i mimo że widzą ją tylko domownicvy, to lubi żeby to zauważyć.

Ula



--
Archiwum grupy: http://niusy.onet.pl/pl.soc.rodzina