Przemysław Dębski pisze:
> W dniu 2017-03-18 o 07:49, LeoTar Gnostyk pisze:
>> Przemysław Dębski pisze:
>>> W dniu 2017-03-18 o 07:21, LeoTar Gnostyk pisze:
>>>> Przemysław Dębski pisze:
>>>>> W dniu 2017-03-17 o 19:16, LeoTar Gnostyk pisze:

>>>>> Katarzyno córko Władysława, jak widzę czytasz tę naszą grupę
>>>>> :) Gdyby doszło do jakiejś rozprawy przed sądem, i były by
>>>>> potrzebne zeznania któregoś z użytkowników naszej grupy -
>>>>> służę uprzejmie. kontakt: p...@g...pl

>>>> A ja Tobie Dębska ze szczerego serca polecam poczytać
>>>> książeczkę "Zdradzony przez ojca" Wojciecha Eichelbergera.
>>>> Może wytrzezwiejesz. Znajdziesz w mojej Biblioteczce
>>>> http://leotar.net/Books/.

>>> Powiem ci tak, jeśli będę chciał poczytać kradzioną książkę, to
>>> sam ją ukradnę;)

>> Nie lawiruj Dębska. Ty się po prostu boisz tę książeczkę
>> przeczytać.;-)

> A ty zapewne chcesz mi powiedzieć żebym się nie bał ... może byś
> chociaż jak na pedofila przystało cukierka zaproponował?
>
> Dębska

Masz Waści na dobry początek fragmencik zatytułowany:

"[...]

*Gniew matki*

Chłopiec zdradzony przez ojca zostaje pozbawiony pozytywnego wzom
odnoszenia się do kobiet. Ojciec, sam borykający się ze skutkami zdrady
ze strony swojego ojca, nie może być przecież w dobrych relacjach ze
swoją partnerką. Jeśli od niej odchodzi, to w oczach syna jego
nieobecność sama przez się pokazuje, że trwały związek z kobietą jest
dla mężczyzny czymś zbyt trudnym do uniesienia.

Matka ma oczywiście własne kłopoty ze sobą i z mężczyznami. Gdyby ich
nie miała, to z pewnością nie związałaby się na stałe z partnerem, tak
bardzo skłonnym do zdradzania swego syna i jej samej. Z tych samych
powodów doświadcza ona trudności W relacji z synem, a pozbawiona
wszelkiej pomocy ze strony partnera, rozwiązuje je, jak może i umie.
Gromadzi się W niej mnóstwo gniewu, który na Wiele sposobów przejawia
się W stosunku do syna. Trzy z nich spotykamy stosunkowo najczęściej.
Syn staje się albo ,,upragnionym wrogiem", albo ,,znienawidzonym
wybawicielem", albo ,,zagniewanym panem".

Gdy stajemy się dla matki upragnionym wrogiem, to oczywiście nie
przyznaje się ona do tego nawet przed sobą. A tym bardziej przed nami i
przed światem. Zdarza się i tak, że świadomie i otwarcie zachowuje się
agresywnie wobec nas. Częściej jednak agresja matki bywa opakowywana w
różowy papierek nadopiekuńczości, co ,,kastruje" nas jeszcze
skuteczniej, ponieważ spragnionemu miłości dziecku trudniej jest
przeciwstawiać się tak zakamuflowanej wrogości.

Gdy stajemy się znienawidzonym wybawicielem, wtedy agresja matki
przybiera przede wszystkim formę nadmiernego obciążania nas jej
kłopotami, chorobami i problemami (szczególnie tymi, które przeżywa ż
ojcem), wymuszania opiekuńczej postawy wobec niej, zobowiązywania nas
do bezwzględnej lojalności, a także do tego, że jej nigdy nie opuścimy.

Często bywa tak, że bezradna i opuszczona przez partnera matka, aby nie
pozostać zupełnie sama, wyrzeka się swego gniewu tak dalece, że uznaje
nas za swego zagniewanego pana, a samą siebie za sługę i winną ofiarę. W
ten sposób zabiega przede wszystkim o to, żeby nie poczuć swojej
agresji, a także nie wzbudzić w nas żadnych negatywnych uczuć. Spełnia
wszelkie nasze zachcianki i zaspokaja potrzeby. Czasami zdejmuje z nas
ciężar najprostszych nawet czynności, wszystko wybacza i nigdy się nie
skarży. Bardzo szybko okazuje się jednak, że rezygnacja z siebie oraz
pragnienie zaskarbienia sobie za wszelką cenę naszej miłości, a
przynajmniej przychylności, rodzi w nas tylko niechęć, gniew, a nawet
pogardę.

Rozważmy, jaki wpływ na dalsze życie syna może mieć przebywanie W
zasięgu rozgniewanej, przemęczonej i rozczarowanej matki.

[...]"

Jak Ci posmakuje nie zapomnij adresu: "Zdradzony przez ojca" a wyjaśnisz
sobie sam problemy, które masz ze swoją tożsamością.

--
LeoTar Gnostyk

Świat według LeoTar'a @ http://leotar.net/year_2017/
Odważ się wiedzieć - Zygmunt Freud
Anarchia matką ładu - Piotr Kropotkin