iks-dwudziestolecie,rola Tonia w warszawskim gronie artystycznym,byla
nader wazna,gdyz byl on przedstawicielem elegancji,smaku,dystynkcji i
innych tym podobnych cnót,które u nas uchodzily albo za
powieszchowne,albo wrecz za niemeskie,a w kazdym razie za nie dosc
heroiczne i krzepkie.Nacjonalistom i glosicielom krzepy w rodzaju
Skiwskiego czy Piaseckiego nie nasuwal sie jakos szkopul,ze owi
slabowici i subtelni Francuzi,lub Wlosi,byli jednak bez porównania
bardziej odporni na ciosy historii od nas,gardzacych trelami oper
poludniowych a uwielbiajacych marsze wojskowe.Zdarzylo mi sie czytac
wspomnienia pewnej Angielki z jej parotygodniowej podrózy po Polsce.W
tych wspomnieniach zachwyty nad Wawelem,Kazimierzem nad Wisla czy
Wieliczka mieszaja sie do tego stopnia z peanami na czesc'uroczego
polskiego hrabiego'który ja obwozil,ze w końcu nie wiadomo czy wieksza
admiracje jej wzbudza oltarz Wita Stwosza czy tez dowcip Tonia przy
tej okazji wypowiedziany.Wartosci biora sie ze slabosci,nie z sily.Nie
tylko Tonio.