Wspaniala, wzruszajaca opowiesc. Przeczytalam ja z ogromna przyjemnoscia.
W tym roku moi bracia zrobili naszej Mamie niespodzianke i zabrali Ja w
rodzinne strony, równiez na Bialorus, w okolice Grodna - blizej: Szczuczyna.
Mama juz od dawna marzyla o odwiedzeniu rodziny, która nie zdecydowala sie
repatriacje, ale zawsze byly jakies przeszkody, w tym roku nareszcie sie
udalo. Oprócz spotkan z rodzina, moi bracia zaplanowali podróz obejmujaca
zwiedzenie najwazniejszych zamków znajdujacych sie na Bialorusi. Wrócili
przeszczesliwi, pelni wrazen i bardzo wzruszeni przyjeciem. Dokladnie tak,
jak piszesz - serce na dloni. Stoly zastawione, czym chata bogata, choc
tamtejszej biedy nie da sie ukryc. Zyczliwosc, chec pomocy okazywana przez
zupelnie obcych ludzi. To bardzo budujace.
Marzy mi sie wyprawa w tamte strony, gdy synek podrosnie, na pewno sie
zdecydujemy.
Dziekuje raz jeszcze za wspanialy opis podrózy.

Pozdr. Ewa