W dniu 30.10.2015 o 17:35, Ikselka pisze:
> "Rozkosz przed śniadaniem
>
> 20 tys. protokołów z podsłuchów jeńców wojennych zostało spisanych na 150
> tys. stron. Wynika z nich, że żołnierze mówili z obojętnością o
> egzekucjach, gwałtach i mordowaniu. Mężczyźni w mundurach koloru feldgrau,
> pochodzący przecież z poboru, często szacowni ojcowie rodzin, już po kilku
> dniach tracili opory przed zabijaniem, a potem przelewanie krwi sprawiało
> im przyjemność. Spokojnie ujął to pewien podporucznik biorący udział w
> egzekucjach: ?Pierwszego dnia pomyślałem: cholera, rozkaz jest rozkazem.
> Czwartego dnia miałem już z tego uciechę?. 30 kwietnia 1940 r. pilot
> Luftwaffe Pohl opowiadał zwiadowcy Meyerowi: ?Drugiego dnia wojny w Polsce
> musiałem zbombardować dworzec w Poznaniu. Osiem spośród 16 bomb uderzyło w
> miasto, między domy. Nie sprawiło mi to radości. Trzeciego dnia było mi to
> obojętne, czwartego dnia miałem z tego zabawę. Ściganie po polu
> pojedynczych żołnierzy ogniem karabinów maszynowych i zostawianie ich tam z
> kilkoma kulami w kręgosłupie było naszą rozkoszą przed śniadaniem.""
>
>
> http://historia.newsweek.pl/podsluchy-jencow-z-wehrm
achtu-niemiecka-armia-newsweek-pl,artykuly,347838,1.
html
>
Ta, rozkaz to rozkaz, jak mamusia powiedziała, bo kolacji nie
dostaniesz. A po cichu zgrzytanie zębami, dlaczego ta menda tłamsi moją
wolność? Potem można się bezpiecznie wyżyć na wojence: pozabijać,
pogwałcić. Ma rację LeoTar: nikt nie będzie przestrzegać praw człowieka,
jeżeli będą lekceważone prawa dziecka.