"Greg" <o...@f...sos.com.pl> wrote in message
news:alsifj$olj$1@news2.tpi.pl...
| Użytkownik "Saulo" napisala:
| >
| > > "Gdy dobrze sie czujemy, myslimy ze swiat jest piekny, a
| > > nasze zycie ma sens, jednak gdy jestesmy niezadowoleni
| > > lub czujemy sie zle, wszystko wydaje nam sie brzydkie i
| > > szare.
| > Pierdu pierdu
|
| Tak ogolnie, czy jakis fragment? :) IMHO jest w tym sporo racji. Jesli
| uwazasz inaczej to wytlumacz mi dlaczego jeden czlowiek mowi, ze swiat
| jest piekny, a drugi stwierdza, iz jest do niczego?
[cut]

Dokończę cytat:
"Jednak to nie swiat sie zmienia, lecz
nastawienie naszego umyslu. Swiadomosc, ze rzeczywiscie istnieja metody,
dzieki ktorym mozemy sami decydowac, co sie wydarza, otwiera przed nami
nowa przestrzen."

Jest w tym wszystkim ziarno prawdy przemieszane z
półprawdami/uproszczeniami/pobożnymi życzeniami.

Jako minimum sprostowania trzeba przynajmniej powiedzieć, że to działa w
obie strony - czasem faktycznie doskonałe lub straszne sampoczucie może u
niektórych powodować zabarwione widzenie świata: jako pięknego, wesołego,
sensownego
lub brzydkiego, smutnego, bezsensownego.
Ale to działa również w drugą stronę, jak na pierwszy rzut oka u Oliwki,
duża wrażliwość na zło i dobro przychodzące z zewnątrz wpływa drastycznie na
samopoczucie, które do tego momentu było inne. I z kolei może wtórnie
wpływać na widzenie świata. I tak dalej. Sprzężenie zwrotne.

To jedna sprawa. Druga sprawa: naprawdę zgadzasz się z tym, że generalnie
poczucie sensu i bezsensu życia zależy od tymczasowego samopoczucia? Że
ludzie generalnie są aż takimi chorągiewkami? Że nie mają ram myślenia o
rzeczywistości, w których mieszczą się przejściowe uczucia, ale które to
ramy są w miarę stałe (z wyjątkiem np. nawrócenia/odwrócenia/cool
psychoterapii)?
U mnie przynajmniej doskonałe samopoczucie nie zmienia poczucia ogólnej
absurdalności ludzkiego życia - najwyżej wtedy o tym zupełnie nie myślę.

I nie, nie istnieją metody, dzięki którym możemy sami d e c y d o w a ć, co
się wydarza.

Saulo