Ale można powiedzieć że 'samotni'
jesteśmy też wszyscy zawsze. To wewnętrznie układamy sobie wizję
społecznego
życia i mówimy, że raz jesteśmy z kimś, a kiedy indziej (np. w
zatłoczonym
pociągu ) sami.. samiuteńcy ;)

To prawda, że w kontekscie podejmowania ważnych decyzji i
odpowiedzialności za swoj los owszem, ale w codziennym życiu... mysle,
że jednak nie zawsze.

są tacy którzy
włączają sobie telewizorek i już nie czują się samotnie

Tacy sie tylko baaardzo skutecznie oszukuja.

człowiek potrzebuje poczuć ciepło osoby bliskiej. I tu się
pojawia potrzeba miłości

Jesli zatem mamy kogos kochac, to obiektem naszej milosci nie moze byc
NIKT, a skoro kogos bliskiego mamy, nie jestesmy samotni - uff chyba
Cie nie rozumiem :-))

Możemy to ciepło osiągnąć w samotności

Kogo wiec mielibysmy wowczas kochac???

--
pozdrawiam

robercikus
r...@p...onet.pl