W dniu 2012-02-10 14:31, Ikselka pisze:

>>>> A czy ja napisałam, że matka _chce_ kształtować? To córka obserwuje
>>>> matkę i chcąc nie chcąc przejmuje wzorzec kobiecości.
>>>
>>> Tylko ten zewnętrzny (wygląd, zachowanie, styl bycia) oraz ten
>>> "czynnościowy"=socjalny - że nazwę go nieładnie.
>>
>> A to już córka z matką rozmawiać o wewnętrzu nie może? :O
>> No chyba że matka tylko w kuchni siedzi, to nie może :P
>
> W kuchni rozmawiam o wnętrzu i zewnętrzu, a nie tylko gotuję. Ale jak znasz
> tylko taki ubogi model życia kuchennego, no to cóż Ci poradzę, gotuj.

Trudno rozmawiać w kuchni, odwracaczko kota, jak się w niej mieści 1,5
osoby :P

> Tyle że JA córki w rączkę nie pocałuję, nie kupię jej kwiatów bez okazji,
> nie powiem męskim głosem "jaka piękna z ciebie kobieta wyrosła" ani nie
> zatańczę z nią walca - bo nawet jeśli się wysilę, żebym nawet pękła to nie
> bedzie TO.

Ja się nie muszę wysilać, żeby to córce powiedzieć. Zazdrość to uczucie
mi nieznane :)
Chociaż nie, jest jeden wyjątek - zazdrościmy sobie nawzajem włosów -
ona mi kręconych, ja jej długich i kolorystycznie odbiegających od
nakazu mendlowskiego :P

--
Pozdrawiam - Aicha

Ze szkoły zostały mi tylko luki w wykształceniu.
/Oskar Kokoschka/