> > Poczytaj na temat sumakow w www.ogrodnik.pl. Moze tam znajdziesz
> > interesujace Cie informacje.

Witaj z powrotem, Michale,
mówisz o tym artykule??
http://www.ogrodnik.pl/ogrody/ogrody_13_02.asp

> Informacje na temat sumaka jadowitego i pnacego sa tam
> dosc nierzetelne i wyrywkowe. Najsmieszniejszy jest opis
> sumaka jadowitego od razu po fragmencie "W Polsce można
> uprawiać kilka gatunków sumaków. Sadzi się je jako rośliny
> ozdobne, gdyż zwykle jesienią pięknie się przebarwiają. Nie
> są one jednak często spotykane." Naprawde nie radzilbym
> uprawiac poison ivy!

Doczytałeś do końca?
Chyba nie:
Z niektórymi sumakami ostrożnie
Najpopularniejszy w Polsce sumak octowiec i mniej znany sumak szkarłatny
nie zawierają szkodliwych substancji i nie musimy się ich obawiać. Jednak
wśród sumaków są również gatunki silnie trujące, np. sumak jadowity i
sumak pnący. Pierwszy z nich, zwany po angielsku poison ivy lub poison oak
(trujący bluszcz lub trujący dąb), jest w Ameryce Północnej rośliną chyba
najczęściej powodującą skórne objawy toksyczne. Warto o tym wiedzieć,
jeśli wybieramy się w tamte strony. Przy uprawie obu gatunków należy
uważać szczególnie na sok wyciekający ze zranionych pędów i korzeni. W
czasie prac pielęgnacyjnych trzeba zachować ostrożność i używać rękawic
ochronnych. Sok sumaka jadowitego po przedostaniu się do organizmu
człowieka powoduje reakcję alergiczną. W pierwszej kolejności narażone są
skóra i oczy. Już samo dotknięcie jakiejkolwiek zranionej części rośliny
powoduje przykre objawy. Sok bywa też przenoszony na narzędziach
ogrodniczych i przez zwierzęta, które miały z nim kontakt. Szkodliwy jest
również dym ze spalanej rośliny.
Objawy podrażnienia skóry to wysypka, rumień, pęcherze, wypryski. W razie
skażenia oczu dochodzi do obrzęku i zapalenia powiek, spojówek i czasami
uszkodzenia rogówki.
Rozległość i natężenie tych zmian zależy od stopnia indywidualnej
wrażliwości, ilości soku i powierzchni skóry, na którą zadziałał.
Najczęściej pierwsze zmiany na skórze, poprzedzone swędzeniem i
pieczeniem, pojawiają się w ciągu jednej lub dwóch dób, a najbardziej
nasilają się między 5 a 7 dniem od chwili zakażenia. Utrzymują się przez
7-10 dni, rzadziej przez 3 tygodnie.
W przypadku ugryzienia, żucia lub zjedzenia kawałka sumaka następuje
podrażnienie błon śluzowych warg, jamy ustnej i pozostałych części
przewodu pokarmowego. Niekiedy dołączają się do tego poważne zaburzenia
żołądkowo- jelitowe.
Pierwsza pomoc polega na bardzo szybkim - w ciągu kilku minut - dokładnym
umyciu skażonej skóry wodą z mydłem. Jeżeli sok dostał się do oczu, trzeba
je dokładnie przemywać pod bieżącą wodą przez kilkanaście minut. Skażone
sokiem ubranie należy niezwłocznie zdjąć i wyprać. a wszystkie przedmioty,
które miały styczność z sumakiem - dokładnie wymyć. Zabiegi te mogą jednak
okazać się nieskuteczne, gdyż alergen zawarty w soku rośliny jest
niezwykle trwały. Czasami konieczna jest pomoc lekarza i długie leczenie.
Piotr R. BURDA,
lekarz toksykolog

--
Pozdr. Jerzy Nowak
Wawa
"Don't be fooled. If something sounds too good to be true, it probably
is."