"tren R" w news:ela6dc$am7$3@nemesis.news.tpi.pl...
/.../
do Hanki


> >> pianinko powiadasz?

> > A co-przyda Ci się do składu ? :)
> > To może ten mój zakręt bliżej
> > niż myślałam, he he :)

> ustalmy jedno - ja na gitarze sobie popierdalam.


Ech.... a już myślałem, że jakiś tercet w miarę kulturalny się zawiąże...;)
A tak... - któż to wie, jakie są moce współczesnych wiolonczelistek.
Ja bym tam nie miał śmiałości takim słowem... zachęcać.
No ale Hanka być może bardziej "na bierząco" niż mi się wydaje,
więc może się nie wypłoszy.

> nie umiem czytac nut ani takie tam.
> ale zawsze chciałem grać z innymi.
> więc ktowie?

Trudno mi uczestniczyć w tych pasjonujących projektach, niemniej
wetnę się tutaj, jakoże zauważyłem jak dusza Hanki wsparła moje
marne teksty (dzięki, dzięki - jeszcze tam chyba wrócę).

A Ty ... gitarzysto, nie stanąłeś jednak na wysokości - no rozumiem,
rozumiem...
To ciekawe - gdy płodziłem z marszu tamten tekst o lataniu, najwyraźniej
robiłem to pod jakąś melodię własną, siemiężną ale w głowie działającą.
Myślałem też, ze na nią sam wpadniesz i rzeczywiście, projekt się uda,
a może nawet jeszce lepiej, bo Hanka wesprze swym głosem jego
wykonanie (na najbliższym spotkaniu piwoszy psp ;))).

W tym stanie rzeczy, niczego nie obiecując, sam chyba siędę dotego
pianinka i być może cośkolwiek wstępnego zaproponuję.
[Ech... marzenia... Tyle przecież innych rzeczy w kolejce czeka...]

A Hanka pewnie nie wie, że tutejsze zgromadzenie, obfitowało
swego czasu w zgrabne egzemplifikacje poetyckich zapędów autorskich,
które wspólnym wysiłkiem osiągały nadprzyrodzone wręcz rozmiary i rozmachy.
Fajne to były czasy i z pewnością kiedyś wrócą :)).
Mimo, iz teraz nikt za pałeczkę nie chwyta ;).




All
---
psprv. "WI", zostaw Ty lepiej te wspomnienia o librixach w spokoju - sam
widzisz jaki to zamęt bagienny wywołuje - i to wcale nie przez poważnego
na swój sposób Bluzgiego, ale przez tych, co to jeszcze własnej niszy
nie znaleźli, więc muszą zaczynać poszukiwania ode dna poczynając.

Poza tym, zdaje się, że niewielu zna tutaj Bluzgacza jako autora i człowieka.
Bo i po co - tak?
A ja Wam szanowni mówię: od Bluzgacza, na Bluzgaczu, przy Bluzgaczu
można się naprawdę bardzo wielu rzeczy nauczyć. I nie mam na myśli
jakiś konkretnych form wyrazu, lecz coś o wiele cenniejszego.
Wspomniany wyżej ś.p. librix, padł niestety ofiarą
własnej niedojrzałości.
I jeszcze nie raz ktoś pójdzie w jego ślady.


A Bluzgiego pozdrawiam szczególnie.

--
pozdrawiam
Zenobia