Bigda w news:c882oq$e55$1@inews.gazeta.pl
> Hm, to jasne, ze pomysl Lashleya jest pewnym uproszczeniem. Wiadomo, ze
> modlanie specyficzne informacje są przechowywane w modalnie specyficznych
> obszarach. Ale wspomniana przez Cibie róża nie jest modalnie specyficzna. Ma
> kolor, zapach, kolce. Ukłucie jest więc być może przechowywane w obszraze
> ukłuć, kolor w obszarze kolorów, a zapach w obszarze zapachów. Jednak róża
> nie jest każdym ze swoich aspektów osobno, ale wsyztskim razem. W zatem owe
> bodźce muszą się skonsolidować. Wiem, to banalne. Ale do czego zmierzam? Otóż
> przywołąnie wspomnienia róży wymaga pobudzenia wielu obszarów. Tym bardziej
> wspomnienie konkretnej róży w konkretnej sytuacji. A zatem poza pobudzeniem
> specyfuicznych modalnie okolic powinny istnieć struktury, które pozwalają
> zapamiętać wzór pobudzenia właściwy tej konkretnej róży. Pobudzenie każdej z
> okolic modalnie specyficznych moze pobudzić owoą struktórę i przywołąć
> wspomnienie. Jednak im więcej właściwych wzorowi pobudzenia odpowiednich tej
> konkretnej rózy obszarów zostanie pobudzonych, tym bardziej wyraziste
> wspomnienie.
> Dlaczego psy Pawłowa śliniły się na odgłos kroków? Bo kroki
> występujac w podobnym czasie tworzyły z pożywieniem ten sam czasowo-
> przestrzenny wzór pobudzenia. Bodziec modalnie specyficzny - dźwięk -
> uruchomił niespecyficzne modalnie struktury - wzór pobudzenia - te zaś
> uruchomiły resztę elementów tego wzorca - inne modalnie specyficzne elementy,
> jak zapach i samak pozywienia. To jasne, że jeśli pozbawimy takiego psa
> słuchu, szlag trafi cały mechanizm - nie usłyszy kroków. Stąd zapewne birą
> się kłopoty Twojej pacjentki - uszkodziła sobie obszar wyspecjalizowany.
> Jednak na poziomie pamięci samych wzorców pobudzenia uszkodzenie może nie
> powodować aż tak drastycznych następst, ponieważ jest ono zapisane w wielu
> miejscach (jak sądzę) - stąd teoria masy mózgowej.
Tu jest jak sądzę "słaby punkt" myślenia w kategoriach "masy mózgowej"

Czy rzeczywiście (czy tak to rozumieć?) zakładasz, że pamięć wzorów
pobudzenia realizowana jest przez cały mózg (ową "masę mózgową")?

Czy też sądzisz (co byłoby dla mnie bardziej do przyjęcia) że cały mózg
realizuje jedynie pobudzenie którego wzorzec przechowywany jest w innej,
bardziej wyspecjalizowanej strukturze?

Wydaje się, że gdyby było tak, że głębokość utraty pamięci zależy
od uszkodzenia całego mózgu(wariant pierwszy), to nie pojawiałyby się zespoły
amnestyczne w których dochodzi do problemów z wydobyciem części
zasobów pamięci deklaratywnej (zwłaszcza epizodycznej)
(jak wzespole Korsakowa, gdzie niepamięć wsteczna może obejmować
lata). Uszkodzenie "masy mózgu" nie musi być tu wielkie
dominują uszkodzenia wzgórza, ciał
suteczkowatych i dróg łączących te struktury.

Piszesz tu o warunkowaniu, ale warunkowanie nie wymaga ani struktur hipokampa
ani nietkniętych struktur międzymózgowia - w istocie ma ono niewiele wspólnego
z pamięcią deklaratywną którą badał zespół Fella.
Warunkowanie to forma uczenia
które, jak wiesz, zaliczyć można do pamięci typu
"non declarative/imlicit"(utajona)
(nie musi na żadnym etapie być dostępna świadomemu doświadczeniu i kontroli.)
Można przypuszczać, że akurat dla warunkowania prosta zasada
"im więcej mózgu tym lepiej" jest zachowana
(choć jak pamiętam zwierzęta które nie wykształciły
hipokampów warunkują długo i nietrwale)

> Jeśli idzie o uszkodzenia,
> pewnie teroria ta ma takie sobie zastosowanie - dopóki człowiek jakoś tam
> pamięta, nie zgłąsza się do lekarza, jesli przestanie pamiętać treś
> dokumentów, moze to znaczyć, że uszkodził sobie struktury wyspecjalizowane.
> Jednak może mieć to znaczenie dla powstawania pamięci. Aby uczestniczyć w
> czasowo przestrzennym wzorcu pobudzenia bodziec musi dostać się do właściwego
> swojej modalności obszrau. Być może to jednak nie wystarczy. Jeśli stpień
> synchronizacji owej okolicy z innymi obszarami odbierającymi bodźce
> specyficzne z tego samego obiektu jest niewielki, być może owa modalność nie
> dostanie się do całościowego wspomnienia - czasowo-przestrzennego wzorca
> pobudzenia. Pisze "być może", bo są to oczywiście moje luźne dywagacje, które
> być może dopiero za jakiś czas uda mi się sprawdzić. Badanie Fella ma
> znaczenie takie, że pokazał on, że synchronizacja w ogóle ma znaczenie w
> procesie pamiętania (u niego słów). Choć już przedtem były tu jakieś badania,
> to jemu udało się pokazać, że koherencja zachodzi na częstotliwości gamma.
Zastanawiam się czy nie badał on jakiś zjawisk dających się
podciągnąć raczej pod zjawiska "pętli fonologicznej"
a to jeszcze cos innego.
(masz może artykuł? jakby co prześlij na interfere@~wywal_to~o2.pl)

> Do
> tej pory odejrzewano o wysoką synchronizację raczej niskie częstotliwości. I
> tu powstaje nowy problem - koherencja kwadraturowa. Ciekawie wspomina o niej
> niejaki Achimowicz w swojej rozprawie habilitacyjnej.

> Niestety nie wiem, kim
> on jest, ale zagadnienie ciekawe.
zobacz to:
http://www.angelfire.com/wa/jachimow/

> Jeśli zaś chodzi o samą synchronizację, to ciekawie przedstawiają się tu
> badania nad efektem Mozarta - trochę ostatnio obśmiewanym , ale chyba
> niesłusznie. Po jego muzyce (nie tylko po jego) zadania przestrzenne idą
> niekiedy lepiej, ale większa jest też koherencja prądów czynnościowych
> niektórych obszarów (nawiasme mówiąc za jakikolwiek namiar na literaturę o
> efekcie Mozarta będę głeboko wdzięczny).

Co było - masz w poczcie jeśli doszło, jeśli nie - daj znać
sam zaś efekt M. zdaje się jest nielubiany w poczytnych pismach
z wysokim IF (por. "Requiem for the Mozart effect" :-)))))
Może z jednego artykułu - tego o fRMI coś tam wynika
reszta - ta w streszczeniach wydaje się marna metodologicznie
rzadko kiedy badają warunki kontrolne z "inną muzyką", "innym bodźcem
relaksacyjnym".
a jak badają to wyniki przestają jednoznacznie faworyzaować ef. M
rzadko kiedy jest inaczej - por. streszczenia.

> Fell badał jedynie płat skroniowy, ponieważ to było badanie prowadzone na
> epileptykach przed zabiegiem. Trudno byłoby wszczepiać elektrody zdrowym
> ludziom be zpowodu. Jednak istotne statystycznie wyniki boć może dałoby też
> zwykłe EEG - tu już z różnych okolic.
Niewykluczone, że efekt z powodów zbliżonych do tych o których
wspominałem ograniczy się do struktur związanych
czynnościowo z hipokampem. Tym bardziej, że jak widzę (pobieżnie sprawdzając)
wszelkie "koherencje" wydają się być tym mniejsze im
bardziej oddalone są od siebie elektrody.

pozdrawiam
vonBraun


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl