tren R wrote:
> michal pisze:
>> tren R wrote:
>>> michal pisze:
>>>> tren R wrote:
>>>>> Vilar pisze:
>>>>>> Pieknych Świąt nam wszystkim życzę.
>>>>>> Radości, przysmaków na stole, prezentów pod choiną, sikorek za
>>>>>> oknem i całego tego zimowego rozgardiaszu, który przypomina nam..
>>>>>> ..że..
>>>>>> jednak nieustannie, w jakiejś części, jesteśmy dziećmi.
>>>>>> Usmiechu!
>>>>> ale nigdy nie będę aż takim. dialog, w którym udział biorą:
>>>>> moja córa młodsza - M
>>>>> oraz ja - T rzecz dzieje się na świątecznym leśnym spacerze
>>>>> ***
>>>>> M: tata, zobacz, co to za ślady? [pokazuje ręką na ślady podobne
>>>>> do kół samochodu, który zawraca, wysypane gdzieniegdzie ziarnem
>>>>> jakimś] T: no... chyba samochód jakiś jechał.
>>>>> M: nieee, to dziki! dziki tak ryły!
>>>>> T: [sceptycznie] dziki? tak idealnie dwa dziki po półkolach by
>>>>> ryły? samochód, mówię ci.
>>>>> M: ale po co samochód by tak węszył za ziarnem?!
>>>>> ***
>>>>> abrakadabra!
>>>>> :)

>>>> Te Twoje dzieci, jak nikt, do kabaretu się nadają! Aż się prosi,
>>>> żeby było tych dzieci więcej! ;DDD
>>>> Uśmiałem się, jak dziecko! :D

>>> jeśli będę miał czwarte, to je raczej adoptuję :)

>> To już nie będzie to... :)

> to dopiero będzie to!

Tamto! :)

--
pozdrawiam
michał