Użytkownik "Marcin 'Cooler' Kuliński" <m...@p...gazeta.blah> napisał
w wiadomości news:bm9hl9$2p2$1@inews.gazeta.pl...
> Marsiuu w wiadomości news:bm9gjr$e10$1@nemesis.news.tpi.pl pisze:
>
> > W artykule jest napisane:
> > "odchudzał się stosując WYSOKOBIAŁKOWĄ dietę opracowaną przez
> > amerykańskiego lekarza Roberta Atkinsa. Przerwał ją w ubiegłym
> > miesiącu po namowach brazylijskich dietetyków."
> >
> > od kiedy to Atkins mial taka diete???
> > chyba ktos kto pisal te notatke mial mala wiedze o tym - z tego co ja
> > wiem to Atkinsa dieta jest NISKOTŁUSZCZOWA,
>
> No to chyba czas zweryfikowac swoja wiedze.

Masz rację, przyda się kilka szczegółów tytułem wyjaśnień RÓŻNIC między
Dietą optymalną a dietą Atkinsa: Cytuję samego autora "ŻO":
----------------------------------------------------
----------
Dziennik Zachodni nr 68 21 marca 2003 r.
-------------------------------------------
Autor diety optymalnej po raz pierwszy na łamach "Dziennika Zachodniego"
odnosi się do rewelacji, jakie napłynęły z USA

Żywienie optymalne a dieta Atkinsa (I)

Po 30 latach od ukazania się pierwszej wzmianki o odchudzającej diecie dra
Roberta Atkinsa uczeni amerykańscy doszli do wniosku, że coś w tej diecie
jest. Podjęli decyzję o przeprowadzeniu badań nad wpływem diety Atkinsa
u ludzi otyłych i chorych na niektóre choroby. Wyniki badań mają być znane
w 2005 r.
W swoich publikacjach i książkach pisałem o "nowej rewolucyjnej diecie
Atkinsa" przed kilku laty podkreślając, że dieta Atkinsa jest lepsza od
wszystkich innych proponowanych ludziom diet, a w szczególności od diet
zalecanych przez "najbardziej renomowane placówki naukowe", ale nie ma ona
nic wspólnego z żywieniem optymalnym.
Docent Wolfgang Lutz, austriacki lekarz, z którym spotkałem się przed
kilku laty i przekazałem mu zasady żywienia optymalnego oraz zapoznałem
z rezultatami uzyskiwanymi u chorych na różne nieuleczalne choroby, autor
książki pt. "Życie bez pieczywa", napisał: "Dr Jan Kwaśniewski, stosując
ekstremalnie wysoką ilość tłuszczu w diecie, uzyskuje od ponad 30 lat
rezultaty znacznie przewyższające te uzyskiwane przy pomocy wszystkich
innych diet niskowęglowodanowych.

Za dużo białek!

Dr Atkins zapoznał się z moją książką wydaną w j. angielskim pt.
"Homo Optimus" i prosił o dalsze materiały.
Dr Atkins od początku zalecał dietę bardzo wysokobiałkową, z bardzo znacznym
ograniczeniem węglowodanów, a nawet z ich zupełnym wyłączeniem z diety,
a jego dieta była dietą wyłącznie odchudzającą. Pod wpływem jego diety
oprócz spadku wagi występowały u chorych czasami pewne inne korzystne
efekty, ale też występowały objawy szkodliwe, groźne dla życia.
Dlatego pod adresem dra Atkinsa padały oskarżenia ze strony pacjentów,
którym na jego diecie pogorszył się stan zdrowia.
Ostatnio dr Atkins podał proporcje między głównymi składnikami odżywczymi
w jego diecie na I i II okres jej stosowania. Proporcje te określił jako
procent energii podawanej w tych składnikach - w diecie na I okres
przyjmując stosunek białka, tłuszczu i węglowodanów jak 36:63:8 procent,
co w przeliczeniu na jednostki wagowe wynosi B:T:W 1:0,66:0,22.
Dieta Atkinsa na II okres jej stosowania daje 26% energii z białka,
z tłuszczów 41%, z węglowodanów 33%.A zatem stosunek B:T:W jest jak
26:41:33 procent, co w przeliczeniu na jednostki wagowe daje proporcje
B:T:W jak 1:0,7:1,3.
Dieta Atkinsa zawsze była i jest bardzo wysokobiałkowa, niskotłuszczowa
i bardzo niskowęglowodanowa. A zatem diametralnie różni się od diety
optymalnej. W żywieniu optymalnym dla osób szczupłych proporcje między
głównymi składnikami odżywczymi wynoszą: B:T:W jak 1:3,5:0,8, co w
przeliczeniu na procentowa podaż energii z głównych składników odżywczych
wynosi B:T:W jak 10:82:8 procent. W diecie dla otyłych, którzy chcą tracić
na wadze powoli, w żywieniu optymalnym przy proporcjach B:T:W jak 1:2,5:0,8
ilość energii dostarczonej w głównych składnikach odżywczych wyrażona
w procentach wynosi 12,5:77,5:10.
Podaż głównych składników odżywczych w gramach w diecie Atkinsa I i II typu
oraz w żywieniu optymalnym z zawartością tłuszczu 2,5 g na 1 g białka
i 3,5 g na 1 g białka, przy spożyciu 2000 Kcal/dobę jest następująca:
Atkins I B:T:W jak 190:120: 40
Atkins II B:T:W jak 130: 91:135
Żywienie optymalne 2,5 g tłuszczu B:T:W jak 62:166:50 g
Żywienie optymalne 3,5 g tłuszczu B:T:W jak 50:176:40 g

Całkiem inne diety

Już na pierwszy rzut oka widać, jak bardzo różnią się diety Atkinsa od
żywienia optymalnego, a jeszcze bardziej różnią się efekty praktycznego
stosowania tych diet u ludzi chorych. Różnią się jeszcze tym, że żywienie
optymalne zostało dokładnie przebadane w kilku badaniach na zwierzętach w
latach 80. i na ludziach chorych na miażdżycowe zwężenie tętnic wieńcowych,
przeważnie otyłych i chorujących na inne choroby. Badania te wykonało
11 profesorów i docentów wraz z zespołami już w roku 1980 pod kierunkiem
H.Rafalskiego, na polecenie komisji powołanej zarządzeniem premiera za
pieniądze ministra nauki, przy stałych przeszkodach, ze strony ministrów
"zdrowia" oraz Instytutu Żywności i Żywienia.
Wszystkie badane parametry zdrowotne u chorych po 6 miesiącach obserwacji
znacznie się poprawiły, ustąpiło wiele chorób, poprawa wystąpiła w każdym
przypadku, w ani jednym przypadku NIE WYSTĄPIŁO pogorszenie stanu zdrowia.
Wyniki badań zostały ukryte!
Program rozległych badań na ludziach, planowany na lata 1981-1985, na które
to badania minister nauki, szkolnictwa wyższego i techniki zarezerwował
odpowiednie środki, i które to badania zostały ujęte w planie - nie wszedł
w życie. W stanie wojennym pieniądze szły jak wiadomo na zupełnie inne
"badania".
Żywienie optymalne jest jedynym znanym modelem żywienia opartym na wiedzy,
wszystkie pozostałe "diety" miały i mają swój początek w wierze lub
poglądach ich autorów.
Współczesna wiedza biochemiczna zaleca 30-40 g białka na dobę, powyżej 50 g
węglowodanów do 100 g, a reszta energii powinna być dostarczana w
tłuszczach.
Jest oczywiste, że tłuszcze dające więcej energii z 1 g są lepsze od
tłuszczów dających mniej energii, gdyż dokładnie te same zasady dotyczące
paliw są od dawna stosowane w technice. Można wierzyć, lub mieć poglądy,
że paliwo dające 11 Kcal z 1 g jest gorsze od paliwa dającego 4 Kcal z 1 g,
ale jest to tylko wiara lub poglądy, a te mają swoje źródło zawsze w
wadliwej strukturze i czynności ludzkiego mózgu (prof. J.Aleksandrowicz,
S.Staszic, H.Kołłątaj). A wadliwa struktura i wadliwa czynność ludzkiego
umysłu jest skutkiem odżywiania właściciela tego mózgu i musi ona być
patologiczna przy każdej diecie różnej od diety opartej na prawach
obowiązujących w naukach ścisłych.

Naukowe podstawy

Optymalny od ponad 5 lat lekarz Przemysław Pala w miesięczniku "Optymalni"
nr 42 z lutego 2003 r. napisał, że "żywienie optymalne dra Jana
Kwaśniewskiego jako jedyne oparte jest na podstawach naukowych, a nie na
poglądach czy opiniach autorytetów w dziedzinie żywienia". Na podstawie
analizy ponad 6 tysięcy pacjentów stosujących żywienie optymalne stwierdza,
że u nikogo nie wystąpiło pogorszenie stanu zdrowia, a u prawie wszystkich
była znaczna poprawa lub pełne wyleczenie z chorób, na które chorowali, w
tym z chorób dotychczas uważanych za nieuleczalne.
W cukrzycy typu I trwającej krótko, wyleczenie następuje po kilku dniach do
2-3 tygodni, skuteczność wyleczeń - 100%. W cukrzycy typu I i II
utrzymującej się długo skuteczność wyleczeń sięga 90%, u pozostałych prawie
zawsze występuje znaczna poprawa. Wyleczenie występuje w okresie od 3
tygodni
do 3 miesięcy. Wyleczenie astmy u dzieci - do 7 dni, u dorosłych - do 2
tygodni. W chorobie Buergera i miażdżycy kończyn dystans chromania wydłużał
się o ponad 500% w okresie 2 tygodni. Najszybciej ustępują choroby układu
pokarmowego, są liczne wyleczenia ze stwardnienia rozsianego lub poprawa
zauważalna w każdym przypadku. Takich rezultatów nie uzyskiwano dotąd
w żadnej klinice, w żadnym kraju, przy pomocy wszystkich dotychczas
stosowanych diet, czy innych metod leczenia.
A dietą Atkinsa na pewno nie da się wyleczyć chorego z cukrzycy typu I ani
z wielu innych chorób, które ustępują pod wpływem żywienia optymalnego.

JAN KWAŚNIEWSKI
----------------------------------------------------
-
Krystyna