Normą jest, że osoby najbardziej inteligentne początkowo sprawiają
wrażenie bardziej nieporadnych i mniej inteligentnych od rówieśników,
a także później dojrzewają.
Dzieje się tak, gdyż ich bardziej złożony układ nerwowy potrzebuje więcej
czasu na osiągnięcie właściwej i pełnej sprawności.

A zatem patrząc wąsko jesteś w stanie faktycznie stwierdzić, że niektórzy
myślą o zbyt wielu rzeczach jednocześnie i odbija się to niekorzystnie
na sprawności ich potencjału mentalnego, zaś szaleńcy uznają, że jest
to wręcz błąd, który powinno się próbować korygować.

Tymczasem błędem [jak dla mnie] jest uwierzenie w tym względzie takim
szaleńcom, w tym "miszczom" od nlp.

--
CB




Użytkownik "adamoxx1" <a...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:hfgo7h$2f7$9@news.onet.pl...

> Ale czemu taka komplikacja miałaby służyć? Tym bardziej, że większość
> tych komplikacji, to rozbieżności pomiędzy oceną samego siebie
> (konkretnie zestawu swoich wad, zalet, cech, oceną swojego ego, które
> traktujemy jako swoją tożsamość), a "zainstalowanymi" społecznie,
> medialnie i kulturowo wzorcami (człowieka, męża, żony, kochanka,
> chłopaka, dziewczyny).