Ikselka pisze:

> Sztuka jako mały uwór literacki przeznaczony do odtworzenia na scenie; z
> samego założenia ma być w miarę prosto napisany i wykorzystujący dość
> proste mechanizmy reakcji u widza :-)
> Tyle definicji.
> Teatr ambitny przeznaczony jest dla wąskiego kręgu odbiorców, na pewno nie
> dla przeciętnego odbiorcy programu TV - do teatru ambitnego idzie się
> raczej osobiście, będąc odpowiednio przygotowanym do odbioru dzieł tam
> prezentowanych, teatr ambitny to w każdym razie nie przedstawienie w TV o
> godz. 20. Co wcale nie umniejsza mojego uznania dla umiejętności
> dostosowawczych znanych autorów w trafianiu do szerszego grona odbiorców

Autorka sztuki mogła ograniczyć się do analizy zazdrości jednej kobiety,
jednego przypadku lub w węższym zakresie godząc miejsce przeznaczone na
reakcje emocjonalne z dostateczną informacją o bodźcach je wywołujących,
a tego właśnie zabrakło.
Fakty są jakie są, ale chyba nie pozwalają zbytnio na doszukiwanie się
ponadprzeciętnej inteligencji, zmysłu obserwacji czy sprawności pióra.

> Już się przekonaliśmy - bezpośrednio powyżej wersu, który właśnie piszę
> teraz :-)
> Coś Cię bardzo zdenerwowało, jak widzę :-)

Powiedziałbym raczej, że wdałem się troszkę w przekomarzania, co więcej
nie powinno mieć miejsca.
Jak wyjaśniono mi kiedyś na wykładach z filozofii, wg. Platona kobieta
używa logiki wyłącznie na poparcie swojej intuicji i dla tego należy
rozważyć tutaj celowość dyskusji, gdyż intuicja potrafi być zawodna.