gretka napisał(a):
> Podczas wykładu profesor filozofii wziął do ręki spory słoik po
> majonezie i wypełnił go po brzegi dużymi kamieniami. Potem spytał
> studentów, czy - ich zdaniem - słój jest pełny, a oni potwierdzili.
> Wtedy profesor wziął do ręki pudełko żwiru, wsypał żwir do słoika i
> lekko nim potrząsnął. Żwir oczywiście, stoczył się w wolną przestrzeń
> między kamieniami. Profesor ponownie zapytał studentów, czy słoik jest
> pełny, a oni ze śmiechem przytaknęli. Teraz profesor otworzył pudełko
> piasku i wsypał piasek do słoika, potrząsając nim energicznie. W ten
> sposób piasek wypełnił pozostałą jeszcze wolną przestrzeń. Wtedy
> profesor powiedział: "Chciałbym, abyście wiedzieli, że ten słój jest
> jak wasze życie. Kamienie to rzeczy w życiu najważniejsze: wasza
> rodzina, wasz partner, wasze dzieci i wasze zdrowie. Gdyby poza tym
> nie istniało nic innego, wasze życie i tak byłoby pełne. Żwir - to
> inne, mniej ważne w życiu rzeczy: wasze mieszkanie, wasz dom albo wasz
> samochód, piasek zaś symbolizuje bardzo drobne życiowe sprawy. Jeżeli
> najpierw napełnicie słój piaskiem, nie będzie już w nim miejsca na
> żwir; a tym bardziej - na kamienie. Tak jest w życiu: jeśli
> poświęcicie całą waszą energię na drobne rzeczy, nie wystarczy jej wam
> na rzeczy istotne. Dlatego dbajcie o to, co naprawdę ważne -
> poświęcajcie czas swoim dzieciom i swojemu partnerowi, dbajcie o
> zdrowie. Zostanie wam jeszcze dość czasu na pracę, zabawę itd.
> Najwięcej uwagi poświęcajcie dużym kamieniom - one są tym co się
> naprawdę liczy w życiu. Reszta to piasek".

Na koniec podszedł Jasio i do słoika wlał zawartość butelki z napisem
"Jasne Pełne".

Jaki z tego morał: "Nie ważne jak pełne jest wasze życie, na piwko
zawsze znajdzie się miejsce ;-))

Pozdrawiam,
Nela