"Agnieszka" >
> Zwracam się tu w szczególności do psychologów.
> Mam nadzieję, ze pomożecie mi wyjaśnić pewne watpliwosci.
> Otóż:
> -behawiorysta powie: zachowanie człowieka determinowane jest
> a) przez geny
> b) przez środowisko zewnętrzne (biol. i społ.)
> uczucia,życie wewnetrzne nie mają tu znaczenia. Istnieją - to fakt, ale
nie
> mają na zachowanie wpływu.

Niezupełnie. To uproszczenie wzięte jest z biologii: żeby nie wpadać w
paranoję i nie przypisywać obserwowanemu zwierzakowi wszystkich ludzkich
zjawisk duchowych, a także by nie redukować go do biomaszynki. Umówiono się
po prostu, że na temat tego, co zwiarzak myśli i czuje, będzie się
wnioskować po zachowaniu, jako po najpewniejszym i najoczywistszym
wskaźniku. Taka brzytwa Occhama.

> (BTW - czy w tym wzgledzie cos sie w ostatnnich latach zmieniło

Musiałabyś spytać na grupie psb, bo ja już też jestem cokolwiek poza
obiegiem. Przypuszczam, że rozwój neurobiologii sporo zmienił. Świadczy o
tym choćby ten nieszczęsny artykuł w "Science", który "Rzeczpospolita" tak
spłyciła; można juz pokusić się o próby rozszyfrowywania myśli. Emocje w
każdym razie (gniew, strach, stan zakochania) już dawno mają biologiczne
uzasanienie.

Pozdrowienia
Mefisto