> Jeśli chodzi o przypadki kiedy ludzie mieszkający daleko od siebie i
rzadko
> się spotykający, wiążą sie emocjonalnie, widzę to tak (jest to moje
zdanie)
> : taki związek nie jest związkiem partnerskim ponieważ ludzie nie obcują z
> sobą na codzień i tak naprawdę nie znają siebie. Łatwo jest budować mity i
> idealizować drugą osobę, ponieważ jej nie znamy. Być może to najwięcej
rodzi
> emocji w takim związku.

W dużej mierze niestety tak. Można mieć znajomych daleko, ale nie przyjaciół
bo na dłuższą metę to nie działa. Z drugiej strony jest to dość wygodne.
Można mieć np. dziewczynę (kochankę) daleko, która nie wie o kochankach w
Twoim mieście. Kiedy te Cię rzucają, Ty kulturalnie myślisz o tej daleko - i
cały czas jesteś zadowolony. Co Wy na to?