Rozumiem. Tylko dotąd nie dość się starałem, żeby sobie z tym syfem w sobie
poradzić. Hej.
>
> Użytkownik "Janek" <d...@p...onet.pl>
> news:23b7.00000ce6.40546d7f@newsgate.onet.pl...
>
> > Dzień dobry,
> > Dziękuję za dotychczasowoą pomoc.
> > Chciałbym zapytać o coś jeszcze.
> > Mam 30 lat i zaburzenia osobowości typu borderline i staram się
> > zrozumieć swoje problemy, które trudno mi zrozumieć. Ostatnio
> > zauważyłem coś co bardzo mnie zaniepokoiło. Jako dziecko
> > zadawałem dużo pytań (jak każde) za które mnie ganiono.
> > Zamknąłem się więc w sobie. Ostatnio zauważyłem (ktoś mi zwrócił
> > na to uwagę), że odpowiadam "rozumiem" w sytuacjach, kiedy w
> > rzeczywistości wcale nie rozumiem (odruchowo ze strachu?).
> > Czy jest to teoretycznie możliwe, że w wyniku przemocy,
> > emocjonalnego odrzucenia w dzieciństwie, zaniedbania a przede
> > wszystkim nie odpowiadania na pytania i nie rozmawiania ze mną
> > jestem w stanie w którym rzeczywiście nie wiem kiedy/co rozumiem?
> > Czy mogłem tworzyć przez całe życie maskę "rozumiejącego"
> > człowieka i sam oszukać siebie (z dziecięcej beradności) przez co
> > przestać się orientować kiedy rzeczywiście rozumiem?
> > Dzięki za pomoc.
> >
> > Janek
>
> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
> Janek!!!  Rusz dupę  :)
> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
>
> zapisz sobie te słowa na kartce a w miejsce "Janek" wpisz swoje
> prawdziwe imię. Miej tę kartkę stale przy sobie i od czasu do czasu
> przeczytaj co tam jest napisane.
> Kartka ta jak talizman może Ci ułatwić przypomnienie sobie
>       CO  WŁAŚCIWIE  MIAŁEŚ  ZROBIĆ?
> a więc uświadomienie tego co z jakichś powodów Ci umyka.  :-)
> rozumiesz?  :)
> \|/  re:
>
>
>


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl