Yyy; <X...@2...180.128.149> :

> sa tacy ludzie ktorzy nie potrzebuja "obietnicy nagrody wiecznej" aby robic
> cos dobrego dla innych - ot tak z wewnetrznej i atawistycznej potrzeby serca
>
> inni sprawiaja wrazenie, ze gdyby nie ta ich wiara to zaraz staliby sie
> okrutnymi psychopatami po trupach dazacymi do celu
>
> ;)

Późno jest, nie chce mi się psychologizować o wzmocnieniach pozytywnych,
negatywnych, o spadku siły wzmocnienia w zależności od czasokresu jego
dozowania i wpływie odroczenia otrzymania nagrody/kary w stosunku do
czasu wystąpienia bodźca inicjującego i o oddziaływaniu pojęć
abstrakcyjnych na ludzką psychikę. Będzie za to przykład.

Istnieje sobie 10 milionów złotych - zapewne nigdy takiej kwoty nie
widziałeś, a tym bardziej nie miałeś na własność. Gdybyś dostał te 10
milionów złotych, w tej chwili będące dla Ciebie pojęciem
abstrakcyjnych, to zapewne kupiłbyś sobie dobry samochód i dom, jednakże
nie mając tychże 10 mln pojęcia dom i dobry samochód zapewne też są dla
Ciebie pojęciami abstrakcyjnymi, bo nigdy ich nie miałeś i nie czułeś
się ich właścicielem. Podsumowując - i 10 mln. złotych i to, co byś z
nimi zrobił, w tej chwili są jedną wielką abstrakcją.

I teraz - powiedzmy, że wyciągam z kieszeni 10 przykazań i mówię Ci -
jeżeli będziesz postępował wg. nich przez najbliższe 50 lat, to po tym
okresie dostaniesz na własność 10 mln. złotych.

Pytanie - jak długo starczy Ci cierpliwości do przestrzegania 10
przykazań i czekania na nagrodę?

De facto, z punktu widzenia psychologicznego, "obietnica nagrody
wiecznej", sama w sobie ma marginalny wpływ na zachowanie osoby
wierzącej, bo inego mieć nie może. Ale - jest jednym z głównych filarów
symboliki chrześcijańskiej, nadaje celowość wierze. To tak jak z
dziećmi, które zawsze pytają dlaczego - jakaś odpowiedź musi istnieć. :)

Pozdrawiam niewierząco
Flyer
--
gg: 9708346; jabber:f...@j...pl
http://www.flyer36.republika.pl/