i...@g...pl pisze:
> On 15 Maj, 10:20, "cbnet" <c...@n...pl> wrote:
>> Jesteśmy jak dzieci rzucone w sam środek ciemności,
>> które nie wiedzą nic.
>>
>> Chodzimy po omacku... tak jak ludzie.
>> Czasem wydaje nam się że poszukujemy, ale nawet
>> nie wiemy dokładnie czego.
>>
>> Uczymy się żyć.
>> Kiedy zamieniamy swe życie w jedną wielką imprezę
>> odkrywamy, że to "wszystko nie tak".
>> Kiedy zmieniamy się w pustelników też jest nie tak
>> jak powinno być. Wcale nie jest lepiej.
>>
>> I wtedy odkrywamy w sobie tę nieugaszoną tęsknotę wypisaną
>> w najodleglejszych zakamarkach naszego jestestwa...
>> i mamy już pewność...
>>
>> Jesteśmy niewolnikami ŚWIATŁOŚCI i to Ona jest nam
>> potrzebna do życia bardziej niż powietrze.
>> Podążamy za nią, a Ona rozświetla nam ciemność wokół
>> nas, coraz bardziej i bardziej.
>>
>> Aż widzimy tak wiele, że nieraz zadajemy sobie pytanie:
>> "Co ja tutaj robie?".
>> Albo też "Dlaczego tu jesteśmy?
>> Przecież nie powinno nas tutaj w ogóle być, czyż nie?
>> Więc dlaczego?"
>>
>> Jesteśmy jak dzieci rzucone w sam środek ciemności,
>> które muszą odnaleźć drogę do domu.
>
> Brzuch cię boli? - to odnajdź drogę do... i spuść wodę.

Podszywka.
--
XL wiosenna :-)

Mój serwer to news.gazeta.pl (bez przekierowań przez inne), email
i...@g...pl., podany także w nagłówku.