> czy sa waszymi przyjaciolkami? czy trzymacie sie na dystans?

Moja mama nie zyje od 10 lat. Chyba nie byla moja przyjaciolka, ale na pewno
byla moim najwiekszym przyjacielem. Nie zwierzalam sie jej z moich
nastoletnich problemow, ale wiedzialam, ze zawsze bedzie po mojej stronie.
Dala mi to co mozna najlepszego ofiarowac swojemu dziecku - milosc,
szacunek, zaufanie, wolnosc - to wszystko na czym buduje sie poczucie
wlasnej wartosci. Taki podarunek na cale zycie. Choc umarla, ja to wszystko
w sobie nosze. Przeszlam pare zakretow i wiem, ze dzieki temu podarunkowi
sama wygrzebywalam sie z dolkow.
Staram sie teraz to samo dac moim dzieciom i mam nadzieje, ze choc w czesci
bede umiala oddac im to co sama dostalam.

A do tego wszystkiego jeszcze moj tato - zawsze zakochany w swojej coreczce
:-)

Zawsze twierdzilam, ze jestem farciara :-)

Aga.