Piotr Heine napisał(a) w wiadomości: <3b07efdb$1@news.astercity.net>...
>Zdajes ei ze jak czlowiek zaglebia sie w takie dziwne stany do moze nawet
>dosc do zmian organicznych ( o ile czegos nie pokrecilem) i moze warto ze
by
>zrobil sobie ogulnie badanie i przeszedl sie do psychologa? (wiem, wiem ze
>taka rada jest oczywista) Ktos kto sie na tym naprawdzna zawodowo
powiedzial
>mi ze wiekszosc depresji wynika minn. z braku magnezu, ktorego to brak moze
>zaowocowac np. dziwnymi stanami. Mi po kupieniu i kilkudniowym zazywaniu
>przeszlo jak reka odjal......... ;-)
>

To prawda, wielokrotnie spotkalem sie z przypadkami, w których czlowiek nie
spał kilka nocy (oboz zeglarski) i potem robil i mowil dziwne rzeczy
sugerujace niemal chorobe umyslową. Jednak biorąc pod uwagę to, ze Kollega o
którym mowimy jest w owej depresji kilka lat (?) to raczej nie byla to
kwestia tak "lokalnego" zjawiska jak niedobór magnezu, tudzież zmęczenie.
Ale myślę wciąż ze wiara, jka równiez siła sugestii, ma bardzo duze
znaczenie, nie tylko w samopoczuciu psychicznym, tak więc, myślę ze nie
pomozemy Koledze, i nie wiem czy ktokolwiek pomoże, jak Kolega bedzie
"wierzył" w swoje "podego" czy tam w swojego "doła". Myślę ze to, w jakim
jestesmy humorze zalezy tylko i wylącznie od nas (jezeli nie wplynely jakies
ew. czynniki zewnetrzne typu: niedobów magnezu) i długotrwałość stanu
samopoczucia, jest efektem samozapędzania się w depresje. Jesteśmy tymi, za
kogo sie uwazamy, więc w miare możliwości trzeba samemu sobie poradzic.
Ewentualnie mozna oczekiwac pomocy mentalnej ze strony przyjaciół, rodzicow,
czyli bliskich...

pozdr.
Bolek