Thu, 21 Jul 2005 09:42:21 +0200, na pl.sci.psychologia, Pan Patafian
napisał(a):

> Bez szczególnych przyczyn nagle zaczynam postrzegać otoczenie inaczej. Czuję
> się, jakby wszystkie bodźce docierały do mnie przez szybę. Towarzyszy temu
> poczucie jakiejś nierzeczywistości, jakby wszystko co widzę było snem. I
> dziwny lęk, że tylko ja działam w ramach tego nierealnego świata, natomiast
> wszyscy wokół według normalnych praw. Stąd bierze się lęk, że zaraz stanie
> się coś złego, niekoniecznie w wymiarze katastrofy, ale że w tym półśnie
> zacznę robić rzeczy irracjonalne: położę się na chodniku, zacznę gadać,
> śpiewać na ulicy, albo będę odpowiadać ludziom od rzeczy. Czasem coś
> poważniejszego: np. że wejdę na czerwonym świetle pod rozpędzony samochód.
>
> Stan ten pojawia się niespodziewanie, było to częste w dzieciństwie (10-14
> lat). Często zdarzało się w sytuacjach niecodziennych, np. wyjazd do dużego
> obcego miasta - było pewne jak w banku, że po wyjściu z dworca poczuję się
> jak we śnie. Z biegiem lat i - tak to oceniam - z nabraniem doświadczenia
> życiowego praktycznie przestało to występować. Ostatnio wróciło, co być może
> ma związek z przeróżnymi kłopotami.
>
To nic innego niz zaburzenia lekowe - wczesniej okreslane jako nerwica
lekowa. A dokladniej to prawdopodobnie napadowy lek paniczny. Wystepuje
przy nim zjawisko derealizacji badz/i depersonalizacji.
Wiecej znajdziesz na stronie logos forum:
http://users.nethit.pl/forum/forum/logos/
badz tez na stronie:
http://www.anxietypanic.com/ (ang.)
Dosc czesto wystepuje przy tego typu zaburzeniach dodatkowo agorafobia.
Mam to od pol roku. Zdecydowanie pomogla mi psychoterapia+leki
antydepresyjne, ktore niestety bede musial jeszcze przez co najmniej rok
przyjmowac. Ale atakow juz nie mam a w kazdym razie potrafie nad nimi
zapanowac.

>
> Pozdrawiam serdecznie i dziękuję z góry

Rowniez pozdrawiam i zycze powodzenia w zwalczeniu tego, o ile Ci to
przeszkadza! :)
>
>
>
> PP

victor