Cześć Marysiu,

Widzisz, w tym całym natłoku wirtualnych przyjaźni, które kończą się po
wymienieniu kilku listów, jest jednak coś co nadaje temu wszystkiemu sens.
Otóż zdarza się czasem, że taka "przyjaźń" przez małe "p" i w cudzysłowie
zamienia się przy odrobinie szczęścia w prawdziwe uczucie. Myślę, że to jest
podobne jak w życiu - gdy poznajemy nowe osoby jednych odrzucamy już po
pierwszej rozmowie, innych po wymianie pogladów a niektórzy pozostają w
naszych sercach tak długo jak tylko będą one bić. Oczywiście nie można
utożsamiać tych dwóch światów - realnego i "wirtualnego" bo istnieją
specyficzne różnice w kontaktach międzyludzkich, które sprawiają, że to co w
sieci jest jakże odmienne od tego co "prawdziwe". Można jednak polemizować
mówiąc o "prawdziwości", "realności" czy też "wirtualności" jako o pojęciach
względnych. Wydaje mi się, że to zależy od indywidualnego nastawienia... Dla
jednych jest to iluzją, dla innych tym samym czego właśnie dotykają swoimi
palcami...

Tak czy inaczej to napewno dla nas wielka szansa, że mamy możliwość nawiązać
tak wyjątkową więź z drugim człowiekiem. Dlaczego wyjątkową? Bo tutaj
kierujemy się tylko tym co płynie z samego wnętrza naszego serca...
Pozbywamy się jarzma tego wszystkiego co fizyczne i materialne, nie myślimy
o urodzie ani fizycznych ułomnościach... Tutaj rodzą się czyste uczucia,
uczucia wyrwane z wodzy chciwości, kłamstwa, pożądania i materializmu.

Właśnie takich przyjaźni Wam życzę ...nie tylko w sieci, ale przede
wszystkim w szarej codzienności_