Marku
cały post ok.

ja tylko chcę przyczepić się do czegoś co mi się skojarzyło

| Czasu nie cofniemy...


Z tym czasem to nie takie proste.
Z nauczania fizyki w szkole podstawowej, wydawałoby się,
że czas jako jednostka fizyczna ma jeden kierunek.
Zegarki, to takie mechanizmy kręcące się
'zgodnie z ruchem wskazówek'.
Jednak 'czas w życiu', to coś innego. To 'czas życia'.
Jednostka nieokreślona dla poszczególnego osobnika.
W układzie całego życia, cofanie się, o okresy paroletnie,
nie powinno być problemem. Jednak dla ludzi ogłuszonych
fizyką ruchu czasu jednokierunkowego, stanowi zawsze dramat.

Przykładem tu może być np. związek z partnerem. Co stoi
na przeszkodzie po paru latach stanąć ponownie w punkcie
wyjścia (cofnąć czas) i zacząć od początku przeżywać coś
co już się przeżywało? Tym razem mądrzej, inaczej, lepiej, etc.

Czy były to stracone lata? Nie. Czy niemożliwe jest powtórzenie
tego samego cyklu od początku? Jest, jak najbardziej. Czasami,
wydaje się, że zmieniły się lekko warunki, tego startu. Ale to
nie prawda. Zmieniło się otoczenie, które parę lat temu,
mogło być, dokładnie właśnie takie, jak dziś.

Dlaczego po dwu, trzech, pięciu latach, nagle załamuje się nam
poczucie czasu. Bo nic już nie będzie jak było? Było, ale w innej
rzeczywistości. W rzeczywistości właśnie tamtych lat. A stając
dziś znów na tym starcie, mamy dokładnie tą samą możliwość,
przeżyć na nowo, nowe wydarzenia.

To tak, jakbyśmy stanęli obok siebie, w innym równoległym świecie.
Od nowa przeżywając tą samą bajkę, w nowych równie nieznanych
nam warunkach. Jakbyśmy, tak jak poprzednio, znów kreowali własne
marzenia, podług dni nowych, niespodziewanych.

Jak to zrobimy, to już nasza własna sprawa. Nasze nowe
umiejętności. Nasze nowe, odświeżone życie. Nowy start.
Nowe zadania. Nasz nowy czas.
Cofnięty.

ett