MONTWA wrote:

> Niestety mam taki przypadek w rodzinie i problem: Jak nauczyć żonę lepiej
> jeździć. Wszelkie uwagi traktuje jako męski szowinizm. Co robić? Może ona
> nie jest w stanie się nauczyć i basta?

To zależy w jaki sposób serwowane są jej te uwagi. Z własnego
doświadczenia wiem, że w samochodzie ludzie patrzą na świat inaczej. I
ja też bardzo nie lubię, kiedy mój mąż - jako pasażer - pozwala sobie na
komentarze typu "uwaga, piesi", kiedy ja już dawno zaczęłam zwalniać i
hamować. Pasażer będący również kierowcą reaguje czasami dziwnie, bo ma
inne nawyki (na przykład często zdarza mi się, że siedząc obok męża
wciskam stopę w wyimaginowany hamulec, bo będąc na jego miejscu już bym
hamowała, a on zaczyna hamować później, i nigdy nie ma z tym problemów).
Prawo jazdy mam już jakieś 12 lat, ale dopiero od jakiś 5 lat zaczęłam
jeździć i muszę przyznać że dopiero od niedawna czuję się naprawdę pewna
za kierownicą. Myślę że to jest kwestia wprawy, a nie bycia kobietą.
Jeśli chodzi o Twoją żonę, myślę, że może przydałyby się jej lekcje u
profesjonalnego instruktora. Nie każdy dobry kierowca jest również
dobrym nauczycielem jazdy. Może nie jesteś wystarczająco cierpliwy, albo
przeszkadza jej sam fakt, że cię dobrze zna. Ja nie lubiłam uczyć się
jeżdzić ani z ojcem, ani z mężem, zwykle bardziej się denerwowałam niż
miałam z tego przyjemność. A już najlepiej byłoby, gdybyś zafundował
żonie jazdy z insruktorką - całkowicie wykluczyłbyś zarzuty o męski
szowinizm. Przypuszczam, że najtrudniej będzie żonę w ogóle przekonać do
tego, by zdecydowała się na jakiekolwiek lekcje. Ale może przekona ją
twoja troska o jej bezpieczeństwo oraz możliwość zdobycia dodatkowej
wiedzy i doświadczenia? Że będzie czuła się pewniej? Że może stać się
lepszym kierowcą od ciebie? To już zależy od tego jak znasz żonę i jakie
argumenty mogą do niej przemówić. Życzę powodzenia :-)

Pozdrawiam,
Ola