"Asmira" <a...@p...onet.pl> writes:


> Och, szczęściarze.
> Po swoich przejściach łapię właściwie każdą robotę, jaka mi się trafi.
> Chociażby za 5 zł za godzinę. Największy mój dotychczasowy koszmar to bycie
> bez pracy przez kilka miesięcy. Ileś rozmów, wszystkie bez powodzenia.

Wspolczuje. Tez to kiedys przechodzilam.

> Najgorsze było, że nie wchodziła w grę przeprowadzka. Do tego presja
> finansowa.
> Nie jestem wojującą feministką, ale sądzę, że sporo posad przeszło mi obok
> nosa ze względu na małe dziecko (no już ponad 2,5 roku). Jedno spojrzenie na
> paluch (obrączka), pytanie czy mam dziecko - i od tego momentu zupełnie
> zmienia się ton rozmowy.

Sama co prawda nie mam takiej sytuacji ale wiele kolezanek mowilo
dokladnie to samo.

> Trochę to nie fair wobec męża, ale teraz kiedy idę rozmawiać o pracy
> zdejmuję obrączkę.

jesli o tym wie to wydaje mi sie ze ok...

PS: zycze predkiego znalezienia porzadnej pracy.
--
Nina Mazur Miller
n...@p...ninka.net
http://pierdol.ninka.net/~ninka/
http://supersonic.plukwa.net/~ninka/