Duch napisał(a) w wiadomości: <960egd$hug$1@news.tpi.pl>...

>Masz racje, dobrze ze zwracasz uwage na druga strone medalu.
>Tak sobie mysle: caly problem polega na tym ze leczony doznal
>kiedys "krzywdy" (powiedzmy ogolnie),


Dokladnie tak....

>I nastepuje wstrzas i strach u "chorego", bo ma powrocic do "przeszlosci".
>Wedlug mnie, tak zaczyna sie wlasnie droga uzdrowienia,

I to jeszcze do tej przeszlosci musi powrócić jako dorosły człowiek - musio
powtórnie przeżyć te przykre i straszne emocje (straszne bo pamiętane z
perspektywy dziecka !!!!). I to jest bardzo przykre i bolesne !!!
Musi o nich powiedziec psychologowi - a to trudne bo nie mowil nikomu nawet
sobie.....

>A psycholog wie o tym wszystkim i musi - wrecz przeciwnie - udawac,
>ze "leczy" ;-) i rownoczesnie naprowadzac "chorego" na przeszlosc.

Chm.. psycholog musi cholernie lawirować i cholernie wytężać swoje
zmysły.... i ciągle myśleć - -to ciężki kawałek chleba :)....

>Ale jesli pacjent jest silny, to psycholog moze "nie miec sily tego
ruszyc".


Dokladnie to pacjent musi sie dac ruszyc... Przecież zawsze moze przestac
przychodzic na terapie....

>Cholera, to co napisalem powyzej wcale nie musi Wieskowi pomoc,
>a tylko niepotrzebnie mu pokazuje "jak powinno byc", a to przeszkadza.


Rownie dobrze może przeczytać to w ksiązkach... nikt z nas nikomu nie
pomoże.. pomóc Wiesiek musi sam sobie.... Moze liczyc tylko na
profesjonalizm psychologa i na siebie - to wszystko


>Wyglada na to, ze bedzie mu o wiele trudniej przejsc "zmiane",
>ale takiej trudniejszej ale bolesniejszej zmianie,


Wiesz to zacytuje do Wiesława .... nie ważne są duże zmiany. Na pewno
zrobiłeś już kilka małych kroczków i to jest bardzo ważne bo już o te kilka
kroczków jesteś do przodu :) W psycholog i psychoterapii ni możesz się z
nikim porównywać.... Każdy ma inna konstrukcję psychiczna i inne problemy -
powodzenia


Piotrek. M.