Użytkownik "Szpilka" <s...@S...pl> napisał w wiadomości
news:echjhd$8p9$1@node4.news.atman.pl...
> Czy jeśli ktoś (w tym przypadku teściowa) coś kupuje
> moim dzieciom, to czy ma prawo potem decydowac
> co ja mam z tą rzecza zrobić?
> Czy jeśli dzieci coś dostają (j.w) to czy mam obowiązek
> pytać się darczyńcy lub informować co mam zamiar
> zrobic z tą rzeczą?
>
> Sylwia
>


hmmmm skąd ja to znam? ;-)

Moja mama np. pół roku temu przeszła na wcześniejsza emeryturę. Teraz ma
wystarczająco dużo czasu aby zauważyć jak wiele rzeczy nagromadziła w swoim
domu, wszystkie dla niej bardzo cenne i potrzebne, tyle że trochę w domu
zaczyna brakować na to wszystko miejsca. Okres PRL'u był znaczący jeśli
chodzi o wszelkie zbieractwo i magazynowanie ze zrozumiałych względów, tle
że nigdy nie było odpowiedniej chwili aby wykorzystać te zmagazynowane
zapasy.
Obecnie nie ma rzeczy którą można by nie dostać w pobliskim supermarkecie,
ale pasja do zbieractwa pozostała. I w tym momencie dochodzimy do meritum
sprawy.
Rodzice wpadli na pomysł że muszą sobie zrobić porządek w mieszkaniu, aby
stworzyć przestrzeń dla nowych rzeczy, przywiązanie do tych rzeczy nie
pozwala im wyrzucić tego na śmietnik, oddać biednym/potrzebującym, sprzedać
też tego nie można toż to grosze za to teraz dostaną a przecież to takie
potrzebne rzeczy - nowe w sklepie kosztują majątek.
Ale zaraz .......pewnego dnia uświadamiają sobie że można to zacząć
systematycznie wywozić do córki, przecież jej sie to przyda, po co ma
kupować nowe i wydawać pieniądze. Niby racja, ale........
Córka co dwa miesiące przy okazji okresowych wizyt dostaje sterty rzeczy
typu: zasłony, dywany, zdezelowane półki, szafki, słoiki po ogórkach
pamiętających Pana Gierka, kredki, plasteliny, garnki, szklanki, sztućce,
talerze, sprzęt AGD itd.

Problemu by nie było, gdyby ofiarowane rzeczy nie podlegały ciągłej
kontroli. I tu zaczyna być niemiło. Bo po co mi np. druga sokowirówka
pamiętająca juz wspomnianego Pana Gierka, wg rodziców warto to mieć bo
zawsze sie może przydać, potrzebującej koleżance nie można tego oddać w
żadnym wypadku toż to oni kiedyś majątek za to dali, i tyle lat jest w
naszej rodzinie (dodam na strychu, ale to juz szczegóły i czepianie
sie -niejeden powie).
Moje dzieci ofiarowanych kredek nie mogą teraz używać bo jeszcze zniszczą a
dopiero w szkole im sie przydadzą, i tak te kredki nie zastrugane są od
dwudziestu paru lat w naszej rodzinie kto wie ile jeszcze nieruszone z nami
pozostaną one również podlegają ciągłej kontroli.
Bardzo otwarcie o tych sprawach nie raz rozmawiałam z moimi rodzicami -
skutek żaden. Więc w tej chwili już z nimi nie walczę i mówię, że jeśli coś
mi jest niepotrzebne to albo wyrzucę na śmieci lub oddam znajomym. Wtedy
zazwyczaj zabierają to co nie chcę ze sobą z powrotem do swojego domu.

Ostatnio prosiłam o wypożyczenie mi na tydzień super odkurzacza, odkurzacz
nie dojechał, w zamian za to dostałam 2 kawałki linoleum o rozmiarach
dowolnych. Do czego mi one maja służyć nie wiem, wg rodziców na pewno mi sie
przyda. I znowu mnie uszczęśliwili. A awanturę miałam za wyrzucenia na
śmietnik wora szklanych butelek i słoików które mi 200 km wieźli, z myślą że
kiedyś wykorzystam.
Ręce opadają

Swoja drogą niezłą prace doktorska można by napisać na temat wpływu czasów
PRL'u (i ówczesnego zbieractwa) na ludzi i wynikający z tego obecnie
konflikt pokoleń.

Ważne jest określenie pewnych granic, poczucia humoru również nie może
zabraknąć, bo jednak ważniejsze są dobre stosunki rodzinne.


Pozdrawiam :-)

Monika