> Jak znaleźć swój dom?

{}Albo się mylę, albo nęka cię to samo, co nęka mnie.

> Wczoraj do mnie dotarło, że nie jestem człowiekiem.

{}Miewałem takie wnioski, ale czy tego chcę, czy nie - jestem człowiekiem,
bo posiadam ludzkie ciało oraz świadomość.

> I jakoś mi z tym głupio - nie znam nikogo z 'naszych'.

{}W takim razie właśnie poznajesz, zreszta ja też :)

> Skąd się tu wzięłam i po co? Skoro
> tu jestem to pewnie mam coś do zrobienia... a może to tylko pomyłka,
> głupi żart, powinnam być gdzie indziej.

{}Skąd ja to znam...
Jedynym celem, jaki może być to czynienie Dobra, bo wszystkie inne działają
tylko na krótką metę.

> Może wiecie gdzie jest wyjście? Wiem, że można tylko bez ciała to
> opuścić, ale nie mam gwarancji, że samobójstwo mnie tam poprowadzi. Może
> rzucić mnie w zupełnie przeciwną stronę. Muszę świadomie wyjść z tej
> łupinki, pokierować swój umysł. Tylko jak... i dokąd?

{}Poczucie, że tkwimy w tej "sferze" i nie znamy pewnej drogii ucieczki. Coś
jak przeczucie, że znajdujemy się w śnie. Powstaje pytanie: czy inni też są
z nami czy tylko są konstruktem naszego snu?
Śmierć - może ta wycieczka w jedną stronę zaprowadzi nas do wyższego świata.
Ale po co popełnić samobójstwo, skoro ona i tak przyjdzie. Czy nie lepiej
oddać życie za kogoś w imię słusznej sprawy?

Jedno wiem - nie możemy przy pomocy własnego mózgu pojąć nawet własną
świadomość, nie mówiąc już o sensie istnienia Wszechświata i istocie Boga.
Musimy zaufać, musimy uwierzyć.

--
Pozdrawiam!
Piotr "StarEd" Migdał