>Przyjechalismy tutaj,
>poniewaz on dostal dobra prace i kontrakt na kilka lat. Ja zadna nowych
>przygod, ciekawa swiata zostawilam w Warszawie studia, prace, rodzine i
>znajomych, aby byc przy boku ukochanego.

Nie dobrze ze nie mozesz sie jakos rozkrecic. Oczywiscie czesto nasze
oczekiwania przechodza realia. Jakich przygod sie spodziewalas, czy naprawde
te realia sa tak okrutne? Czy nie jestes w stanie nawiazac kontaktu z ludzmi
ktorzy cie otaczaja tam? Rozumiem ze tesknisz za rodzina, przyjaciolmi i
jednym slowem za zyciem ktore zostwilam rok temu, ale zamiast koncentrowac sie
na tym co zostawilas, proboj urozmaicic sobie zycie gdzie jestes. Poznac dobrze
okolice, rozmawiac jak najwiecej z sasiadami, ludzmi z ktorymi sie spotykasz.
Nawiaz nowe kontakty, jedym slowem nie patrz w tyl, ale do przodu. A jak maz
reaguje na zmiane srodowiska? Czy jestes w stanie zastapic srodowisko rodzicow,
srodowiskiem swojej wlasnej (TY i TWoj maz) rodziny?

Glowa do gory.

Ewa DB