> drążę tak ten temat, bo własnie ktos mi bliski miesiac temu dowiedzial
sie,
> ze ma raka, niestey jest juz tak zaawansowany, że za poźno na leczenie:( i
> zaczynam sie zastanawaic czy mozna cos zrobic, aby nie podzielic jego losu

Nie popadac w paranoje (mimo ze moze byc to trudne)
Czytalam niedawno ze prawie 50%na wyleczenie nowotworu to mocno w to
wierzyc, prowadzic w miare mozliwosci normalne zycie, nie uzalac sie nad
soba pomagac innym. Wiec staraj sie o tym nie myslec (oczywiscie
profilaktyczne badania nie zaszkodza) i zajmij sie cyms innym: praca,
spelnieniem swoich malych marzen lub praca jako wolontariusz. Moze tam
odnajdziesz swoje szczescie i przestaniesz myslec o smierci.
Zaznaczam ze nie jestem lekarzem, chcialam tylko dorzucic swoje przemyslenia
bo strasznie smutny jest Twoj post.

Pozdrawiam Beata