W twoim poście mieszają się i zazębiają problemy uczuciowe i finansowe ale
takie jest właśnie zycie - ono wymaga od nas radzenia sobie jednocześnie i z
pierwszymi i z drugimi.
Jesli chodzi o sytuację uczuciową - jak sama przyznałaś kochasz tego
"barana" ale ...nie jesteś jeszcze na 100 procent pewna czy chcesz z nim
zostac na całe życie i dla "rozjaśnienia" umysłu w tej kwestii wolałabyś
pomieszkać trochę osobno. Cóż - jest to zapewne niegłupia koncepcja ale
zważ, iż Twój chłopak ma sporo racji mówiąc, ze dla Waszego związku byłby to
jednak w pewnym sensie "krok w tył". Oczywiście znacznie lepiej podejmować
takie decyzje przed zawarciem małżeństwa niż po ale....zastanów się dobrze,
czy taka separacja tak naprawdę Ci jest potrzebna. Macie w końcu już swoje
lata - jesteście dorosłymi ludźmi a - przynajmniej w mojej opinii - wspólne
mieszkanie to najlepszy sposób przekonania się czy rzeczywiście do siebie
pasujecie. Najwięcej dowiecie się o sobie i o tym, czy chcecie spędzic ze
sobą życie właśnie poprzez wspólne mieszkanie, wspólne dzielenie powszednich
trosk i radości, życie razem po prostu. Oczywiście to tylko moja opinia
(choć pewnie Twojego chłopaka również) - byc może rzeczywiście potrzebujesz
teraz nabrania "oddechu", by móc w pełni świadoma podjąć potem ewentualne
ważne decyzje. Ale zastanów się, czy więcej o Was jako ewentualnym związku
na całe zycie dowiesz się podejmując decyzję o separacji czy też decyzję o
dalszym mieszkaniu razem ...
Jesli chodzi o sytuację finansową - tu tak naprawdę sytuacja wydaje się
(niestety) jednoznaczna i jasna - Twój chłopak nie ma praktycznie możliwości
utrzymania się "na własną rękę" a na powrót do rodzinnego miasta nie
pozwalasz mu, grożąc zerwaniem (hmm....to troszkę taki nieładny szantaż moim
zdaniem - zauważ, że Twój chłopak nie mówi "albo będziemy mieszkać dalej
razem albo rozstajemy się"). Jeśli miałbym Ci coś w tej kwestii zatem
doradzic - to przede wszystkim wyrozumiałość: z Twoich słów wynika, ze Twój
chłopak ostatnio solidnie wziął sie za układanie sobie (Wam?) życia i
potrzebuje zapewne teraz w tym wsparcia, pomocy i pociechy. Sytuacja w
której skazany jest na Twoją (i rodziców) łaskę i niełaskę jest zapewne dla
niego bardzo frustrująca - szczególnie, iz jest on - co wynika z Twoich
słów - ambitny i pracowity (przynajmniej ostatnio)... O tym jak mozesz mu
pomóc - wiesz zapewne najlepiej Ty sama - myślę, ze powinnaś przede
wszystkim motywować go do działania, pomagać w znajdowaniu i realizacji
nowych celów (przyłożenie się do dyplomu!, moze znalezienie nowej lepszej
praca). Jak sama mówisz - Twój chłopak jest inteligentnym, zdolnym
człowiekiem - jesli zatem solidnie przyłozy się do działania - wkrótce może
stanąć na nogi i będziecie mogli w koncu zastanowić się nad kwestią Waszego
związku bez konieczności uwzględniania aspektów finansowych (a przynajmniej
nie w takim stopniu jak obecnie). W obecnej chwili gdy przynajmniej jedno z
Was jest w lekkim "dołku", tak naprawdę - chcąc pozostać ze sobą - jesteście
zmuszeni godzić się na wymuszoną przez życie jedyną drogę - a to z
podejmowaniem decyzji ma mało wspólnego.
Reasumując - wydaje mi się, że najwłaściwszą decyzją na najblizszy czas
powinno być dalsze mieszkanie razem - przy czym dla dobra związku powinnaś
skupić sie na motywowaniu chłopaka do rozwoju (dyplom, nowa praca), tak
byście mogli wkrótce faktycznie stanąć przed waznymi decyzjami... i miec tym
razem faktyczną możliwość wyboru....
Pozdrawiam i życzę szczęścia Wam obojgu....
Crony