cbnet pisze:
> Niesmiałość jest integralną cechą osobowości dziecka.

No ok, zgadzam się.

> Efektem tego twojego "pomysłu" będzie zniszczenie osobowości
> dziecka, które najdalej w przyszłości oceni twój wkład w tym zakresie
> jako _zasadniczą_ wrogość wobec siebie

Zapytaj jakiegoś nieśmiałego dorosłego, czy dobrze się czuje ze swoją
nieśmiałością. Zapytaj najlepiej siebie samego. Ty odpowiadasz cały czas
na to pytanie - wrogością wobec wszystkich.

> Nieśmiałość u dzieci jest święta i nie nalezy jej tylać brudnymi łapami,
> tak jak np ty (mam tu na myśli np tresowanie dziecka przez uczenie
> go krzyku - chore IMHO).

Nie tresuję swojego dziecka i nikomu tego nie doradzam.

> Mógłbymnapisac o tym znacznie więcej, ale nie sądzę, aby osoba,
> która uważa swoje w pełni normalne IMHO dziecko za zahamowane,
> była odpowiednim partnerem do dyskusji na ten temat.

I nie uważam swojego dziecka za zahamowane. Jest, owszem, bardzo
wrażliwa i inteligentna.

Ewa