nie bardzo rozumiem,
takze tej twojej polemiki z Kis Smis
w moim watku: ratuuunku!!!

widzisz, od czasu utraty tamtego uczucia, ktore dawalo mi skrzydla,
byloplanem na reszte zyciai uswiadomionym pragnieniem, minelo juz 6lat,

najpierw stalem gotow do powrotu, oczekiwalem ze ona wroci, znosilem rozne
humory, pomogalem, udawalem ze potrafie bezinteresownie, itd. tak pare lat,
bez innych emocji kobiet

potem poczulem ze bol jest juz tak duzy, ze nawet gdyby wracala teraz nie
bede mogl juz tak jak dawniej kochac, nie bedzie tak pieknie, wiec po co...

rzucilem sie w poznawanie nowych kobiet, bez satysfakcji

rzucilem sie w wir pracy, zdobywalem osiagalem, no problema
i okazalo sie raptem: po co mi to, jak nie mam emocji

dalem sobie spokoj, spedzalem miesiace troche pracujac troche czytajac dla
przyjemnosci, troche spiac pod kocem, wmawialem sobie ze nic na sile, trzeba
poczekac na los itd,

w tym roku postanowilem znowu dzialac, nie ma problemu, tydzien wystarczy i
znajduja sie kobiety, potrzebujace z takich czy inncyh wzgledow, porzucane,
zagubione, przestraszone, itd. tyle ze zadna z nich nie dawala chociaz
czastki skrzydel, pragnien

owszem jedna moglaby sie tym stac, zaczalem to budowac, i okazalo sie, ze
jednak nie jest zainteresowana

a teraz jestem wlasnie wymeczony